معایب پول های فیات

بررسی فیات

کیف پول پاییر Payeer Wallet

کیف پول پاییر، یک کیف پول قانونی ، در میان مردم و بازرگانان شناخته شده ، امن ، سریع و پرکاربرد است برای سیستم هایی مانند MasterCard ، VISA یا Paypal مبادله پرداخت داخلی را ارائه می دهد و بیشتر سایت‌های کسب درآمد از آن پشتیبانی می‌کنند. پاییر با مالکیت یک شرکت خصوصی در روسیه است و از سال 2010 تاسیس شده و 3 دفتر دارد که دفتر مرکزی آن در تفلیس پایتخت کشور گرجستان و دو شعبه دیگر آن در آبردین اسکاتلند و مسکو واقع شده اند گفته میشود که حدود ۱۲ درصد حجم معاملات در دنیای الکترونیک را به خود اختصاص داده است.

اکنون بیش از دویست کشور را پشتیبانی می‌کند و با ایران هم مشکلی ندارد. قابلیت اکسچنج یا تبدیل پول در داخل سایت موجود است و می‌توانید پولتان را توسط صرافی داخل کیف به پرفکت مانی, وب مانی و یا پی پال و… با کارمزد بسیار پایین تبدیل کنید امکان tranfer یا انتقال پول به صرافی ایرانی و سپس نقد کردن پول هم خواهید داشت.

مزایای استفاده از کیف پول پاییر به شرح زیر است:

🟢 شرکت پاییر ایران و IP های ایرانی را تحریم نکرده و نگران مسدود شدن آن نباشید. (با فیلترشکن تنظیم شده روی کشور آمریکا هم وارد نشوید چون فعلا به آمریکایی ها سرویس نمیدهد)
🟢 امنیت این کیف پول بالاست و شرکتش معتبره ، پشتیبانی هم خوب
🟢 زمان تراکنش سریع است (یک تا سه دقیقه)
🟢 اگر آدرس کارت را برای ارسال پول اشتباه بزنید پول به حسابتان برمیگردد.
🟢 بعد از باز کردن حساب ، اگر رمزتان را فراموش کردید می توانید ازطریق پشتیبانی مکاتبه کنید و حسابتان را مجدد بازیابی کنید.
🟢 داخل کیف پول ، امکان معامله ( ترید ) کردن وجود دارد و در واقع ، در داخل کیف پول ، یک صرافی و اکسچنج خودکار خواهید داشت.

ارزهای های قابل تبدیل:

Web money , perfect money, PayPal , Neteller , Skrill , e-kzt , eCoin , EXMO , IDram , NixMoney , Paysera , Solidtrustpay , Ethereum , Litecoin , Ripple , Dogecoin , Swift و…

ارزهای قابل مبادله در کیف پول پاییر

🟢کارمزد پایین در هنگام معامله ( ترید ) کردن دارد. مقدار کارمزد فعلا 0.095 درصد است. ( این کارمزد مربوط به ترید است و در هنگام انتقال وجه به حساب دیگران کارمزدها ، بسته به نوع ارز دیجیتال و یا فیات متفاوت است)
🟢 هر حساب شامل کیف پولهای زیر است که می توانید انواع ارزهای دیجیتال و فیات را در آن ذخیره کنید:
- کیف پول دلاری USD
- کیف پول یورو EUR
- کیف پول روبل ( واحد پول روسیه ) RUB
- کیف پول گْریونا (پول رایج اوکراین)
  - 🔴 کارمزدهای انتقال ارز فیات به کارتهای فیات دیگر معمولا بالاست
  - 🟢 امکان سرمایه گذاری در یک بازه ی شش ماهه یا کمتر را نیز می دهد.
  - 🟢 صرافی بایننس از کیف پول یورو (EUR) و روبل (RUB) مربوط به پایر پشتیبانی می کند و این بدان معناست که اگر در صرافی بایننس فعالیت دارید ، سود حاصل از معاملات (ترید) را می توانید مستقیما به کیف پول های یورو ویا روبل خود انتقال دهید و سپس از طریق صرافی های داخل کشور به ریال تبدیل کنید.
  - دارای دو پلتفرم موبایل و وب است. بنابراین می توانید به راحتی از طریق کامپیوتر و یا گوشی موبایل به کیف پول و صرافی دسترسی داشته باشید و معاملات خود را انجام دهید.
  معایب کیف پول پاییر
  - 🔴 کارمزدهای واریز و برداشت ارزهای فیات بسیار بالا هستند. مثلا، از طریق مسترکارت ، کارمزد واریز 6.5 (از این مقدار 2.5 درصد به پاییر و 4 درصد به درگاه پرداخت داده می شود) و برداشت 2.99 درصد ، بعلاوه 6 دلار است. کارمزد معایب پول های فیات برداشت از ویزا حداقل 10 دلار است.
  - 🔴 برای انتقال پول باید احراز هویت کنید روش آن در ادامه گفته شده است.
  آموزش روش ساخت و استفاده از کیف پول
  
  از طریق لینک زیر وارد سایت payeer شوید و طبق راهنمای زیر عمل نمایید:
  
  اگر از طریق موبایل وارد سایت میشوید به شما پیشنهاد نصب اپلیکیشن موبایل پاییر را میدهد (اگر با کامپیوتر وارد سایت شده اید این تصویر برای شما نمایش داده نمیشود)، برای ادامه لازم است روی علامت ضربدر در قسمت بالای تصویر کلیک کنید تا وارد شکل زیر شوید و یا اگر نسخه دسکتاپ را نیاز دارید عبارت " Web site " در پایین آن را بزنید.
  
  برای شروع مرحله یک ، آدرس ایمیل خود را وارد کنید و کد تاییدی که به ایمیلتان ارسال میشود را بخوانید و در گزینه دوم که خواسته شده وارد کنید و سپس بر روی گزینه ساخت حساب (create account) کلیک کنید . (اگر ایمیل را دریافت نکردید نگاهی هم به قسمت اسپم ایمیلتان بزنید)
  
  نکته: امکان انتخاب گزینه continue without confirmation هم وجود دارد و میتوانید از این مرحله عبور کنید و به مرحله بعد بروید ولی در آینده باید کد ارسال شده را برای تایید ایمیلتان در بخش تنظیمات حساب پاییر وارد کنید تا امکان بازیابی های بعدی برای شما از دست نرود.
  
  مرحله دوم : یک رمز عبور برای خودتان انتخاب کنید و در فیلد دوم مجدد تکرار کنید.
  
  دقت داشته باشید که رمزعبورتان حداقل شش کاراکتر باشد و شامل حداقل یک حرف بزرگ انگلیسی و حداقل یک حرف کوچک انگلیسی و حداقل یک عدد باشد.
  
  مهم: کلمه امنیتی secret code داده شده را یادداشت نمایید. ( می توانید این کلمه را نیز به دلخواه خودتان تغییر دهید. ) از این کلمه درصورت فراموشی پسورد و برای بازیابی حسابتان استفاده خواهد شد.
  
  فیلد چهارم ، شماره حساب شما را در سیستم پاییر نشان می دهد که میتوانید از آن برای دریافت پول فیات و ارسال آن به دیگران استفاده کنید .
  
  پس از تکمیل فیلدهای صفحه قبل با کلیک دکمه سبز next وارد صفحه زیر میشوید
  
  نام خود را را به انگلیسی وارد کنید سپس نام خانوادگی خود را وارد کنید (واقعی وارد کنید چون بعدا در احراز هویت کنترل میشود)
  
  از لیست کشورها " ایران " را انتخاب و در آخر بر روی گزینه Done کلیک کنید
  
  مراحل ثبت نام اولیه تکمیل شد و آدرس Payeer / شماره حساب شما مانند Pxxxxxxxxxx خواهد بود (همان شماره حساب بانکی شماست) و از آن برای دریافت و ارسال پول استفاده خواهید کرد.
  
  هنگام ورود برای اولین بار ، اطلاعات حساب به شما نمایش داده می شود. ( شماره یک ، دو و سه در تصویر زیر ) آنها را یادداشت و نگهداری کنید. در خط آخر ، به شما اعلام می شود که در حال حاضر حساب شما دارای محدودیت برداشت تا سقف 999 دلار در روز را دارد ( شماره چهار در تصویر زیر ) ، اگر لازم دارید مبالغ بالاتری جابجا کنید می توانید با ارسال مدارک شناسایی زیر و انجام مراحل احراز هویت KYC ، حسابتان را تایید ( وریفای ) کرده و این محدودیت را نیز بردارید.
  
  🔶 برای اینکه بتوانید از دیگران در کیف تان، پول دریافت کنید، روی گزینه deposit کلیک کنید و بعد آدرس کیف پول شما مقابل عبارت " Your Bitcoin-address " نمایش داده می شود آن را کپی و برای طرف مقابل پیام کنید.
  
  🔶 اگر شما میخواهید پول ارسال کنید کد، ابتدا آدرس کیف پول همان ارزی که میخواهید ارسال کنید را از طرف مقابل دریافت کنید و سپس گزینه withdraw را بزنید و با درج آدرس و مقدار پول ، عمل ارسال را انجام دهید.
  
  بخش های مختلف کیف پول
  
  🔵 Balance: در این بخش موجودی حساب‌های خودتان را می‌توانید چک کنید.
  🔵 ADD: از این بخش می‌توانید پول اضافه کنید.
  🔵 TRANSFER: از این بخش می‌توانید پول انتقال بدهید.
  🔵 Trade: در این بخش می‌توانید ارز دیجیتال خریدوفروش کنید.
  🔵 EXCHANGE: در این بخش می‌توانید پول و ارزها رو به یکدیگر تبدیل کنید.
  🔵 HISTPRY : تاریخچه ارسال ، دریافت و تبدیل پول
  
  در صورت احراز هویت در این کیف پول محدودیت جابجایی روزانه 999 دلار برداشته میشود اطلاعات درخواستی برای این کار به شرح زیر است :
  
  وریفای حساب کیف پول پاییر payeer (انجام مراحل احراز هویت KYC)
  
  🔴 با مسئولیت خودتان این کار را انجام دهید ولی بدانید که کارمزد تراکنش ها بسیار کمتر میشود.
  
  از بخش تنظیمات SETTINGS وارد بخش profile شوید.
  Type of account: نوع حساب شخصیت حقیقی یا شرکتی (شخصیت حقوقی)
  Full name: نام و نام خانوادگی به انگلیسی
  Mobile phone: شماره خط موبایل (شماره واقعی بدهید شاید کد ارسال شود)
  Date of birth: تاریخ تولد
  Country: کشور
  Address: آدرس
  Your passport or ID: مدرک هویتی خود را باید برای سایت ارسال کنید. کارت ملی و شناسنامه (تصویر کم حجم ارسال کنید)
  optional field: اختیاری
  Proof of address: مدرک آدرس مانند فیش آب یا برق
  optional field: اختیاری
  
  بعد از ارسال مدارک سایت payeer اطلاعات شما رو بررسی می‌کند تا حساب شما تایید شود. امکان دارد که چند روزی طول بکشد.
  
  در شبکه هاي اجتماعي همراه ما باشيد :
  
  شامل آموزش، اخبار فاندامنتال ، تحلیل های روز ارزهای ديجيتال
  
  پول فیات (Fiat Currency) چیست؟
  
  پول فیات Fiat در واقع همان پول های رایج امروزی هستند که توسط دولت ها منتشر می شوند و ارزش آن توسط عرضه و تقاضا تعیین می گردد. برای درک بهتر این موضوع ابتدا به تاریخچه پیدایش پول فیات می پردازیم و به این سوال پاسخ می دهیم که پول فیات از کجا می آید؟
  
  تاریخچه پیدایش پول فیات
  
  پول فیات برای اولین بار در قرن 13، هنگامی که امپراتوری چین تصمیم گرفت که پول کاغذی را جایگزین مبادلات کالا به کالا کند، ابداع شد. این سیستم پرداختی برای امپراتوری چین گران تمام شد و تورم شدیدی را در اقتصاد آن زمان چین بوجود آورد. پس از گذشت 4 قرن، اینبار در اروپا استفاده از پول فیات مجددا مورد استقبال قرار گرفت. در اروپا نیز این جای گزینی سیستم پرداخت با شکست مواجه شد و دولت ها آن را با استاندارد نقره جایگزین کردند.
  
  این روند ادامه پیدا کرد تا اینکه در سال 1933، دولت آمریکا سیاست پول کالایی خود را تغییر داد و توقف برابری دلار و نرخ طلا را اعلام کرد. در سال ۱۹۷۲ نیز ایالات متحده آمریکا استاندارد طلا را کنار گذاشت و افول سیستم پولی با پشتوانه را با استفاده از پول فیات در مقیاس جهانی رقم زد.
  
  از آن زمان بود که عبارت پول یا ارز فیات معایب پول های فیات در بین اقتصاددانان گسترش یافت. پول های فیات هیچ پشتوانه ای ندارند و ارزش آن ها بر اساس باورعمومی افراد جامعه نسبت به وضعیت اقتصادی کشور تعیین می شود به همین علت با ایجاد تورم و بحران های شدید اقتصادی می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد. در واقع اگر افراد یک جامعه اعتماد خودشان را نسبت به یک واحد پولی مثل یورو، دلار و… از دست بدهند، آن واحد پولی دیگر ارزشی نخواهد داشت و با افت شدید قیمت روبرو خواهد شد.
  
  امروزه تمامی پول های رایج دنیا را می توان پول فیات محسوب کرد، چرا که فاقد هرگونه ارزش ذاتی هستند و صرفا به عنوان وسیله ای برای پرداخت مورد استفاده قرار می گیرند. در سال های گذشته پول فیات به عنوان یک نوع واحد پولی، نقش قابل توجهی را در جهت ذخیره کردن ارزش، فراهم کردن یک واحد شمارش و ابزار مبادله ایفا کرده است.
  
  پول فیات چه مزایا و معایبی دارد؟
  
  از زمان ظهور ارزهای فیات همواره مخالفان و موافقان بسیاری ارزهای فیات را بررسی می کنند. موافقان بر این عقیده اند که پول های فیات دارای ویژگی های زیر هستند:
  - کم هزینه بودن: ایجاد پول فیات نسبت به پول کالایی، از نظر اقتصادی به‌صرفه‌تر است.
  - کمیاب بودن (Scarcity): پول‌ فیات مشابه دارایی های فیزیکی دچار کم یابی نمی شود.
  - قابل استفاده در مبادلات بین المللی: در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان در انجام مبادلات خود از ارزها فیات استفاده می کنند. این امر سبب ایجاد شکل قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.
  - واکنش‌پذیر بودن: یکی از ویژگی های مهم پول فیات این است که دولت ها و بانک ها مرکزی را قادر می سازد تا نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.
  - سهولت در نگهداری: پول های فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه بر است تیاز ندارند.
  با وجود مزیت های زیاد ارزهای فیات، مخالفان این سیستم پولی معتقدند که پول های فیات فاقد ارزش ذاتی هستند که به موجب آن دولت ها می توانند پول را بدون هیچ پشتوانه منتشر کنند در نتیجه باعث شکل گیری بحران های اقتصادی و ابر تورم ها خواهد شد. علاوه بر این اگر سابقه تاریخی پول های فیات را بررسی کنیم، با نشانه هایی روبرو خواهیم شد که بیانگر سقوط نظام‌های مالی و خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.
  
  ارز دیجیتال بهتر است یا پول فیات؟
  
  برخی از اقتصاددانان بر این باورند که ارزهای دیجیتال نیز نوعی از پول های فیات به شمار می روند، اما باید گفت که تنها تشابه این دو نوع ارز در نداشتن پشتوانه فیزیکی است. همانطور که در فوق اشاره کردیم، ارزهای فیات توسط نهاد های واسطی همچون بانک های مرکزی و دولت ها کنترل می شوند اما در عوض ارزهای دیجیتال ماهیتی غیر متمرکز دارند و هیچ نهاد ثالثی بر آن ها نظارت نمی کند.
  
  تفاوت عمده ارز دیجیتال با ارز فیات در نحوه تولید پول های جدید است. به عنوان مثال در مقاله استخراج بیت کوین چگونه انجام می شود گفتیم که تعداد بیت کوین های قابل استخراج محدود است و بیشتر از 21 میلیون واحد از آن نمی تواند تولید شود. مورد بعدی این است که ارزهای دیجیتال بصورت فیزیکی وجود ندارد و تنها بر بستر دیجیتالی توزیع می شود از همین رو هیچ محدودیتی برای جابه جایی آن ها نیست و تراکنش ها به سرعت انجام می گیرد.
  
  نکته حائز اهمیت در مورد مقایسه بازارهای مالی این است که بازار ارزهای دیجیتال (کریپتوکارنسی) بسیاز کوچکتر و پر نوسان تر از بازارهای مالی سنتی هستند. همین عامل سبب شده تا ریسک سرمایه گذاری در کریپتوکارنسی بیشتر باشد و تنها افرادی که از دانش بیشتری در زمینه ترید و سرمایه گذاری برخوردارند بتوانند موفقیت بیشتری کسب کنند.
  
  جمع بندی
  
  تاریخ همواره نشان داده است که پول های فیات آسیب پذیری فراوانی دارند و سیاست های دولتی تاثیر بسیار زیادی بر روی آن ها می گذارد. اما آینده هیچ یک از سیستم های پولی بطور قطعی قابل پیشبینی نیست.
  
  از سوی دیگر ارزهای دیجیتال به عنوان نسل جدیدی از واحد های پولی، می توانند تغییرات گسترده ای در این حوزه بوجود آورند و راه طولانی برای مواجه شدن با موانع مختلف در پیش دارند تا بتوان نتایج و تاثیرات آن را بر اقتصاد اعلام نمود. به همین علت برخی از افراد و سازمان ها به سوی استفاده از سیستم ارز دیجیتال در تراکنش های مالی روی آورده اند. از آنجایی که هدف اصلی بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، ایجاد نوع جدیدی از پول بر روی شبکه ای توزیع شده است، می توان آن را به عنوان یک شبکه جایگزین برای تبادلات مالی و شکوفا کننده ی اقتصاد جهانی یه حساب آورد.
  
  مقایسه پول فیات با ارزهای رمزنگاری شده / کدام یک قابلیت‌های بیشتری دارد؟
  
  با داغ شدن مبحث ارزهای رمزنگاری شده، موضوع پذیرش و به‌کارگیری این ارزهای جدید نیز شدت گرفته است. برخی از افراد پیش‌تر نسبت به پذیرش این ارزها اقدام کرده‌اند و در مورد آن‌ها اطلاعات کاملی دارند.
  
  اما عده دیگری با این پرسش و سردرگمی مواجهند که بهترین گزینه برای آن‌ها چه می‌تواند باشد؟ اگر به صورت مسئله نگاه کنیم، ارزهای رمزنگاری شده قابلیت پس‌انداز شدن در بانک‌ها را ندارند و در هر فروشگاهی به سادگی نمی‌توان از آن‌ها استفاده کرد.
  
  پس این ارزها دقیقا چه استفاده‌ای دارند؟ پیش از آن که به بررسی دقیق‌تر جزئیات ارزهای رمزنگاری شده و موارد استفاده از آن‌ها بپردازیم، ابتدا نگاهی به تفاوت‌ها و شباهت‌های این ارزها با پول فیات (fiat) خواهیم داشت.
  
  پول فیات
  
  پول فیات پولی است که از جانب دولت و حکومت به عنوان ارز قانونی اعلام شده و توسط یک کالای فیزیکی پشتیبانی نمی‌شود. اغلب مردم در سراسر جهان در کارهای روزمره خود از پول فیات استفاده می‌کنند. اما از آنجایی که این پول توسط یک کالای فیزیکی (مانند طلا و نقره) پشتیبانی نمی‌شود، ارزش آن به اعتقاد و اعتباری است که از طرف دولت مربوطه القا شده است.
  
  درواقع پول فیات یک ارز استاندارد دولتی برای بازپرداخت بدهی است. محبوبیت ارزهای فیات در قرن بیستم میلادی افزایش یافت؛ چرا که در آن دوران تقاضا برای ارز در حال افزایش بود و در این بین منابع ثابت مانند طلا و نقره پاسخگوی پشتیبانی از حجم بالای ارزها نبودند.
  
  مزایا:
  - مدیریت اعتبار: پول فیات نیازی به پشتیبانی توسط منابع ثابت و مادی ندارد، از این رو بانک‌های مرکزی می‌توانند میزان عرضه آن را به نسبت شرایط مدیریت کنند. این مسئله باعث خواهد شد تا بانک‌های مرکزی از قدرت اقتصادی برای مدیریت اعتبار، نرخ بهره و نقدینگی برخوردار شوند.
  - کمک به بحران اقتصادی: چاپ و نگهداری از پول فیات می‌تواند در شرایط رکود اقتصادی محلی نقشی نجات‌بخش داشته باشد. با این حال استفاده از این روش در مقیاس وسیع و یا در شرایط رکود جهانی موثر نیست.
  - پایداری نسبی: برخلاف طلا و یا ارزهای معایب پول های فیات رمزنگاری شده که ارزش آن‌ها بسته به شرایط بازار تغییر می‌کند، ارزش پول فیات معمولا با پایداری نسبی همراه است. با این حال ارزش این نوع از ارز عمدتا به قدرت دولت و حکومت وابسته است.
  معایب:
  - در صورت عرضه نامحدود پول فیات ممکن است تورم افسار گسیخته‌ای ایجاد شود. ارزهای وابسته به منابع ثابتی مانند طلا و نقره، با توجه به عرضه محدود این منابع، در بلندمدت پایداری بیشتری دارند.
  - بسته به میزان انباشتگی ثروت و محل عرضه، ممکن است مالیات بالایی داشته باشد.
  - به دلیل عدم پشتیبانی توسط یک کالای فیزیکی، امکان بازخرید آن وجود ندارد.
  - ثبات آن وابسته به دولت است. در صورتی که یک دولت از لحاظ اقتصادی عملکرد مثبتی داشته و بانک‌های آن به خوبی کار کنند، پول فیات کارکرد مناسبی خواهد داشت؛ ولی زمانی که یک کشور به دلیل ضعف مدیریتی و یا هر دغدغه دیگری دچار مشکل شود، پول فیات آن نیز دچار عدم ثبات شده و مردم آن کشور از لحاظ مالی متضرر خواهند شد.
  - سرعت تراکنش کند: با وجود پیشرفت‌های فناوری و اینترنت و درنتیجه کاهش زمان تراکنش‌ها، تراکنش‌های الکترونیکی این نوع از پول معمولا چندین روز به طول می‌انجامند و همچنین شامل تاخیرهای بانکی و کارمزد نیز می‌شوند.
  - امکان چاپ غیرقانونی و جعل آن وجود دارد. پول‌های فیات چاپی و چک‌ها آسان‌ترین اهداف برای جعل به شمار معایب پول های فیات می‌روند.
  ارزهای رمزنگاری شده
  
  ارزهای رمزنگاری شده از نوع ارزهای دیجیتالی به شمار می‌روند. اغلب این ارزها بر مبنای فناوری بلاکچین ایجاد شده و برای حفظ امنیت آن‌ها از رمزنگاری استفاده می‌شود. این ویژگی امنیتی امکان کنترل و ایجاد واحدهای جدید و انتقال امن دارایی‌ها را فراهم می‌کند. برخلاف پول فیات که توسط بانک‌های مرکزی و دولت‌ها کنترل می‌شوند، ارزهای رمزنگاری شده به صورت غیرمتمرکز کنترل می‌شوند. بیت‌کوین اولین ارز رمزنگاری شده غیرمتمرکز بود که در سال ۲۰۰۹ پدید آمد. از زمان توسعه آن به بعد، هزاران آلت‌کوین و توکن رمزنگاری شده دیگر برای اهداف مختلفی ایجاد شده‌اند.
  
  مزایا:
  - تعداد ارزهای رمزنگاری شده به سرعت افزایش نیافته و دچار تورم نمی‌شوند. دولت‌ها و بانک‌های مرکزی به هراندازه‌ای که بخواهند قادر به چاپ پول رایج خود هستند. همین مسئله باعث می‌شود تا پول فیات در دام تورم گرفتار شود.
  - دسترسی جهانی: ماهیت غیرمتمرکز ارزهای رمزنگاری شده باعث شده معایب پول های فیات تا دسترسی به آن‌ها برای افراد سراسر جهان مقدور شود. درنتیجه برای استفاده از این ارزها محدودیت وجود ندارد و نیازی نیست که برای بکارگیری آن‌ها به خدمات بانکی دسترسی داشته باشیم.
  - تراکنش‌های شفاف: یکی از مهم‌ترین مزایای ارزهای رمزنگاری شده شفافیت تراکنش‌های آن است. به لطف وجود دفترکل باز یا همان بلاکچین، تراکنش‌های ثبت شده به صورت عمومی تایید شده و غیرقابل تغییر و بازگشت هستند.
  - این ارزها به سادگی مشمول مالیات نمی‌شوند.
  - ارزهای رمزنگاری شده به راحتی قابل انتقال هستند. انتقال این ارزها به صورت نامحدود و تقریبا به صورت آنی انجام می‌پذیرد.
  - غیرقابل جعل: ماهیت غیرمتمرکز ارزهای رمزنگاری شده باعث شده تا ایجاد هر توکن و سکه دیجیتالی جدید نیازمند تایید عمومی باشد. درنتیجه تکثیر غیرمجاز و جعل این ارزهای دیجیتالی غیرممکن است.
  - فاقد کارمزد بانکی: بانک‌ها به دلایل مختلفی همچون هزینه انتقال، نگهداری ماهانه، هزینه برداشت، هزینه‌های بین‌المللی بانکی و اضافه برداشت، اقدام به دریافت مبالغ اضافی از مشتریان خود می‌کنند. این درحالی است که کل هزینه‌های مرتبط با ارزهای رمزنگاری شده، به هزینه‌های شبکه مربوط بوده و به نسبت مبالغ دریافتی از جانب بانک‌ها بسیار پایین است.
  معایب:
  - ارزش یک ارز رمزنگاری شده مستقیما به میزان تقاضای آن بستگی داشته و قابل کنترل نیست.
  - این ارزها هنوز از محبوبیت بالایی برخوردار نیستند. از آنجایی که اغلب مردم هنوز درک درستی از کاربردهای ارزهای رمزنگاری شده ندارند، در حال حاضر بسیاری از افراد و کسب‌و‌کارها این نوع ارزها را به عنوان یک پول رایج نپذیرفته‌اند. درنتیجه استفاده از ارزهای رمزنگاری شده هنوز در مرحله‌ای محدود قرار دارد.
  - امکان انجام فعالیت‌های مجرمانه در دنیای ارزهای رمزنگاری شده وجود دارد. از آنجایی که این نوع از ارزها بسیار جدید هستند، رگولاتورها هنوز در مرحله توسعه راهکارهایی برای جلوگیری از فعالیت‌های جنایی از طریق آن‌ها قرار دارند. پیش از آن که مقررات مشخصی برای شناسایی مشتری (KYC) در مبادلات ارزهای رمزنگاری شده تبیین شود، مجرمان به سادگی و بدون لو رفتن هویت واقعی خود قادر به انجام معاملات با این ارزهای دیجیتال بودند.
  - ارزش ناپایدار: همانطور که اشاره شد ارزهای رمزنگاری شده توسط یک دولت یا بانک مرکزی کنترل نمی‌شوند. از همین رو ممکن است ارزش این ارزهای بسیار ناپایدار بوده و به سرعت تغییر یابد. برخی از مردم این ویژگی ارزهای رمزنگاری شده را ستایش می‌کنند؛ چرا که امکان ریسک و دریافت سود بالا را فراهم می‌کند. این درحالی است که عده دیگری از مردم دارایی‌های باثبات‌تر را ترجیح می‌دهند.
  - امکان دستکاری در بازار: گاهی در بازارهای مرتبط با ارزهای رمزنگاری شده شاهد پیاده‌سازی طرح‌هایی مانند پمپ و تخلیه (Pump and dump) هستیم که به دلیل ماهیت تراکنش‌های این ارزهای دیجیتال، امکان ردیابی آن‌ها بسیار دشوار است.
  چگونه می‌توان از ارزهای رمزنگاری شده استفاده کرد؟
  
  در کنار مواردی چون تجارت ارزهای رمزنگاری شده و اندوختن ثروت، استفاده از این ارزهای دیجیتالی به روش‌های متعددی امکان‌پذیر بوده و همه روزه کانال‌های بسیار و روش‌های متنوع‌تری برای بهره‌گیری از آن‌ها ایجاد می‌شود. در ادامه به معرفی برخی از این روش‌ها می‌پردازیم:
  - سرمایه‌گذاری: ارزهای رمزنگاری شده باعث شده‌اند تا راه برای کسانی که قصد سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ‌های جدید را دارند، آسان‌تر شده و موانع آن‌ها برای تعامل با سایر سرمایه‌گذاران برطرف شود.
  - ارسال پول در مقیاس جهانی بدون پرداخت کارمزدهای بانکی و بین‌المللی: همه روزه برای افرادی که از دسترسی به بانک‌ها محروم هستند، راهکارهای جدیدی ابداع می‌شود. ارسال پول به صورت بین‌المللی از طریق ارزهای رمزنگاری شده به ویژه اهمیت بالایی برای جمعیت‌های فقیر و کشورهای محروم در سراسر جهان دارد.
  - استفاده در سفر: صنعت سفر و توریسم یکی از بزرگترین حوزه‌هایی است که می‌توان در آن از ارزهای رمزنگاری شده استفاده کرد. این مسئله به لطف وجود ماهیت غیرمتمرکز و جهانی این ارزها حاصل شده است. شرکت‌های مسافرتی زیادی ازجمله چیپ‌ایر (CheapAir)، دستینا (Destina) و کریتوکریبز (Crytocribs) از ارزهای رمزنگاری شده پشتیبانی می‌کنند. در نتیجه مسافران قادراند تا با کمک این ارزها یک سفر جهانی را برنامه‌ریزی کرده و هزینه‌های خود را با آن بپردازند. حتی برای پرداخت هزینه‌های سفر به فضا نیز می‌توانید از ارزهای رمزنگاری شده استفاده کنید!
  - فرصت‌های بازاریابی: تعداد شرکت‌های جدید افزایش پیدا کرده و صنعت بازاریابی و تولید محتوا در بخش بازار ارزهای رمزنگاری شده رشد یافته است. شرکت در برنامه‌های ایر دراپ (Airdrop) و باونتی(Bounty) این فرصت را برای مردم فراهم می‌کند که از تلاش‌های بازاریابی مشترک سود ببرند.
  - خرید: فروشگاه‌های آنلاین در حال پذیرش ارزهای رمزنگاری شده به عنوان روشی برای پرداخت هستند. برخی از بازارهای مبتنی بر بلاکچین نیز برای پرداخت هزینه‌های خرید کالا و دریافت خدمات، تنها از این ارزهای دیجیتال پشتیبانی می‌کنند.
  - بازی و تفریح: تعداد بازی‌های آنلاینی که در آن‌ها از ارزهای رمزنگاری شده استفاده می‌شود، در حال افزایش است. حتی برخی از این بازی‌ها امکان تبدیل ارزهای رمزنگاری شده به پول فیات و یا نوع دیگری از دارایی‌ها را نیز امکان‌پذیر ساخته‌اند.
  - خرید خانه: صنعت املاک و مستغلات یکی دیگر از صنایعی است که در بازار ارزهای رمزنگاری شده رشد سریعی دارد. بسیاری از شرکت‌های مبتنی بر توکن و سکه‌های دیجیتال در حوزه‌هایی چون به اشتراک‌گذاری زمین و ساخت و ساز فعالیت دارند.
  نتیجه‌گیری
  
  هنگامی که بحث کاربرد به میان می‌آید، ارز رمزنگاری شده و پول فیات عملکرد یکسانی دارند. از هر دوی این ارزها می‌توان برای اموری چون تبادل، خرید کالاها و خدمات، اعتبار، ذخیره‌سازی و یا انتقال استفاده کرد. هردوی آن‌ها وابسته به عوامل اقتصادی بوده و بسته به این عوامل ممکن است افزایش و یا کاهش یابند. هیچ یک از این ارزها توسط یک کالای فیزیکی پشتیبانی نمی‌شوند و ارزش آن‌ها وابسته به شرایط خاصی همچون میزان تامین و تقاضا تغییر می‌کند.
  
  زمان خیلی زیادی صرف شده تا پول فیات به ثبات برسد و به عنوان یک روش مرسوم جهانی مورد استفاده قرار بگیرد. بر همین اساس می‌توان نتیجه گرفت که ارزهای رمزنگاری شده در حال حاضر در مراحل ابتدایی چرخه زندگی خود قرار داشته و در طول سالیان آینده رایج‌تر خواهند شد.
  
  هر یک از این ارزها مزایا و معایب مربوط به خود را دارند؛ با این حال، حجم عظیم قابلیت‌های معرفی شده توسط یک سیستم ارز غیرمتمرکز چیزی نیست که به سادگی بتوان از آن چشم‌پوشی کرد. ارزهای دیجیتالی ممکن است در حال حاضر نتوانند یک ساختارشکنی عظیم را در جهان ایجاد کنند، ولی با گذر زمان تاثیر خود را خواهند گذاشت.
  
  فارغ التحصیل کارشناسی فناوری اطلاعات و دانشجوی کارشناسی ارشد علوم شناختی هستم. چگونگی تاثیرات دنیای پر سرعت و بی‌توقف تکنولوژی بر روی تعاملات و زندگی اجتماعی بشری در آینده یکی از دغدغه‌های ذهنی من است که باعث شده به مطالعه و فعالیت در این زمینه بپردازم.
  
  ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟
  
  ارز فیات دقیقا هین پول هایی است که برای رد بدل کردن کالاهای خود استفاده میکنیم هر کشوری پول رایج خود را دارد در طول تاریخ بشریت همیشه برای مبادلات و رفع نیازهای انسان ها یک اوراق بها داری جابه جا شده و در نتیجه یک داد و ستد همیشه فروشنده و خریدار مبادلات خود را انجام داده اند. اما هیچ تضمینی برای آینده ارزهای فیات وجود ندارد.
  
  دلیل اصلی آن هم تورم‌زا بودن ارزهای کاغذی یا همان فیاتمانی است. دلیل اصلی تورم‌زا بودن آن‌ها نیز حکومت‌های
  
  کشورهای مختلف هستند که برای مقاصد مختلف دست به چاپ بدون حساب‌وکتاب ارز رایج خود می‌زنند . اما بیت کوین با توجه به محدود بودن تعداد و غیرمتمرکز بودن آن می‌تواند راه مناسبی برای جلوگیری از این ابر تورم‌ها در نظر گرفت. این در حالی است که رمز ارزها هنوز راه درازی را در پیش دارند.
  
  تاریخچه پول کاغذی (فیات مانی)
  
  مردم دنیا قرن ها پیش برای تبادل اقلام مورد نیاز خود از مبادله کالا به کالا استفاده می کردند. بعدها پول کاغذی در کشور چین چاپ شد. استان سی چوآن در قرن یازدهم میلادی صدور پول کاغذی یا همان فیات مانی را آغاز کرد. ابتدا امکان تبدیل این پول کاغذی به ابریشم، طلا و یا نقره وجود داشت ولی در نهایت طی قرن سیزدهم میلادی، یک سیستم ارز فیات تشکیل شد. مورخان نوشته اند که این سیستم پولی در سقوط امپراتوری مغول ها نقشی اساسی داشته است و هزینه‌ های بیش از اندازه و ابرتورم ریشه اصلی مشکلات آن بودند.
  
  در قرن هفدهم میلادی، پول فیات در اروپا توسط کشورهای اسپانیا، سوئد و هلند مورداستفاده قرار گرفت. البته سیستم فیاتمانی در سوئد شکست خورد و دولت مجبور شد آن را کنار بگذارد و از نقره استفاده کند. در طول دو قرن بعدی فرانسه، مستعمرات آمریکا و سپس دولت فدرال ایالت متحده امریکا از ارز کاغذی یا همان فیاتمانی استفاده کردند و نتایج خوبی گرفتند. با فرارسیدن قرن بیستم میلادی، آمریکا دوباره استفاده از ارز کالا محور را معایب پول های فیات در دستور کار قرارداد ، اما این بار به‌صورت محدود. در سال ۱۹۳۳ ، دولت امکان تبدیل پول کاغذی به طلا را از بین برد. در سال ۱۹۷۲ (دوران ریاست جمهوری نیکسون) ایالات‌متحده استاندارد طلا را کنار گذاشت و از سیستم ارز فیات یا همان پول کاغذی استفاده کرد. درنتیجه این اقدام، طلا در سطح جهانی از میان تبادلات و معاملات کنار گذاشته شد و کشورهای مختلف تصمیم گرفتند از فیات استفاده کنند. این معایب پول های فیات سرآغاز پول‌های کاغذی از ابتدای تاریخ بشریت و تبادلات کالا به کالا تا به شکل امروزی بود.
  
  ارزهای فیات چگونه کار می کنند؟
  
  ارزهای فیات یا همان پول کاغذی امروزی توسط هیچ کالای فیزیکی پشتیبانی نمی شود، بلکه با اعتقاد افراد و دارندگان آن ارزشمند و به موجب دستورات دولتی و قانونی ارزش گذاری می شود. پول کاغذی به عنوان یک وسیله ذخیره سازی برای قدرت خرید و جایگزینی برای سیستم مبادله ای نقش بازی می کند. این به مردم اجازه می دهد تا محصولات و خدمات را همان طور که نیاز دارند، بدون نیاز به مبادله کالا با کالا خریداری کنند.
  
  ارزش پول فیات بستگی به نحوه عملکرد اقتصادی یک کشور، نحوه اداره کشور و تأثیر این عوامل بر نرخ بهره بانکی دارد. کشوری که بی‌ ثباتی سیاسی را تجربه می‌ کند، احتمالاً دارای یک ارز فیات ضعیف و قیمت‌ های تورم زا است، که خرید محصولاتی که مردم نیاز روزانه دارند را برای آن ها دشوار می‌ کند. یک ارز فیات زمانی به خوبی کار می کند که عموم مردم به توانایی آن ارز اعتقاد و برای قدرت خرید، اعتماد کافی داشته باشند. همچنین باید اعتبار کامل دولت حاکم را برخوردار باشد و البته به میزان چاپ این ارزها توسط بانک های مرکزی دولت ها نیز مربوط است.
  
  مزایا و معایب استفاده از ارز فیات
  
  مهم ترین ویژگی ارزهای فیات، بر خلاف کالاهایی مانند طلا، مس و نقره، ثبات ارزش آن است. استفاده از پول فیات در قرن بیستم رایج شد، زیرا دولت ها و بانک ها برای محافظت از اقتصاد خود در برابر رکودهای مکرر چرخه تجاری وارد عمل شدند. ارزهای مبتنی بر کالا به دلیل چرخه تجاری منظم و رکودهای دوره ای نوسان داشتند. بانک های مرکزی می‌ توانند در صورت نیاز پول کاغذی را چاپ یا نگهداری کنند و بر روی آن ها کنترل بیشتری در عرضه پول، نرخ بهره و نقدینگی داشته باشند.
  
  به عنوان مثال، کنترل فدرال رزرو بر عرضه و تقاضای پول، آن را قادر ساخت تا بحران مالی جهانی سال 2008 را از آسیب رساندن بیشتر به سیستم مالی ایالات متحده و اقتصاد جهانی مدیریت کند. اگر چه پول فیات به‌ عنوان ارز باثبات‌ تری در دنیا دیده می‌ شود که می‌ تواند در برابر رکود کاهش یابد، اما بحران مالی جهانی خلاف آن را ثابت کرد. حتی فدرال رزرو که عرضه پول را کنترل می کند، نتوانست از وقوع بحران جلوگیری کند. منتقدان پول فیات استدلال می‌کنند که عرضه محدود طلا آن را به ارز ثابت‌ تری نسبت به پول فیات که عرضه نامحدودی دارد، تبدیل می‌ کند.
  
  شکست ارزهای فیات
  
  در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، بانک مرکزی زیمباوه به علت مشکلات اقتصادی، چاپ پول ملی خود را به میزان شگفت‌ انگیزی افزایش داد. این اقدام منجر به ابرتورم در این کشور شد و در سال ۲۰۰۸ نرخ تورم این کشور بین ۲۳۰ تا ۵۰۰ میلیارد درصد قرار داشت. قیمت‌ ها به سرعت در حال افزایش بودند و شرایط به حدی بد شده بود که مشتریان برای خرید مایهتاج روزانه خود دچار مشکل شده بودند. آن ها محبور به حمل کیسه‌ هایی پر از پول بودند. در اوج بحران اقتصادی این کشور، ۱۰۰ تریلیون دلار زیمباوه‌ ای، معادل ۴۰ سنت از ارز کشور آمریکا بود.
  
  تفاوت ارز فیات با طلا در چیست؟
  
  طلا امکان تبدیل اسکناس‌ های کاغذی به طلا را فراهم می‌کرد و پشتوانه تمام پول‌ های کاغذی این سیستم، مقداری مشخصی از این فلز گران بها بود که توسط دولت نگهداری می‌ شد. در یک سیستم ارزی کالا محور، دولت‌ ها و بانک‌ ها تنها در صورتی می‌ توانند ارز جدید وارد چرخه اقتصاد کنند که مقدار متناسبی از طلا در ذخایر خود داشته باشند. چنین سیستمی توانایی دولت برای تولید پول و افزایش ارزش آن (صرفا بر اساس فاکتورهای اقتصادی) را محدود می‌ کند. در اکوسیستم ارزهای فیات، پول را نمی‌ توان به چیز دیگری تبدیل کرد.
  
  در این سیستم، مسئولین می‌ توانند به صورت مستقیم روی ارزش پول تاثیر گذاشته و افزایش یا کاهش قیمت آن را به شرایط اقتصادی وابسته کنند. بنابراین دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی‌شان اختیارات بیشتری خواهند داشت و با به کار گیری ابزارهای مختلف می‌ توانند نسبت به انواع شرایط و بحران‌ های اقتصادی، واکنش مناسب نشان دهند. بانک داری ذخایر کسری (Fractional Reserve Banking) و کاهش کمی (Quantitative easing) از جمله ابزارهایی هستند که این سیستم در اختیار دولت‌ ها و بانک‌ ها قرار می‌ دهد. طرفداران طلا ادعا می‌ کنند سیستم یک ارز کالا محور به دلیل پشتوانه فیزیکی و ارزشمندش، ثبات بیشتری دارد. در مقابل، طرفداران سیستم پولی فیات می‌ گویند که قیمت طلا هرگز با ثبات نبوده است. نوسان و تغییر در میزان ارزش، هم برای ارز کالا محور و هم برای ارز فیات اتفاق می‌ افتد، ولی در سیستم فیات، دولت در شرایط اقتصادی اضطراری اختیار عمل بیشتری دارد.
  
  تفاوت ارز فیات با ارزهای دیجیتال
  
  ارز فیات و ارزهای دیجیتال پشتوانه فیزیکی ندارند و این تنها وجه تشابه آن ها با یکدیگر است. در حالی که پول فیات توسط دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی کنترل می‌ شود، رمز ارزها اصولا به خاطر یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین، ساختاری غیر متمرکز دارند. نحوه تولید این دو نوع پول نیز کاملا متفاوت است. بیت کوین مثل بیشتر کریپتوکارنسی‌ ها، یک موجودی محدود و کنترل شده دارد، اما در مقابل، بانک‌ ها می‌ توانند هر مقدار از ارز فیات را بدون هیچ پیش نیازی و با توجه به صلاح دیدشان برای اقتصاد کشور، تولید کنند.
  
  رمز ارزها پول دیجیتالی هستند و معادل فیزیکی ندارند و مرزی برای آن ها تعیین نشده است. بنابر این برای انجام تراکنش‌ های بین‌‌المللی محدودیت‌ های کمتری دارند. علاوه بر این، تراکنش‌ های رمزارزی برگشت‌ ناپذیر هستند و با توجه به ماهیت رمزارزها، دنبال کردن و پیگیری امور مالی در مقایسه با سیستم فیات بسیار دشوارتر خواهد بود. در حال حاضر، بازار ارزهای دیجیتال خیلی کوچک‌ تر و در نتیجه پُر نوسان تر از بازارهای سنتی است. این نوسان زیاد احتمالا یکی از دلایل اصلی پذیرفته نشدن رمزارزها در بخش اصلی اقتصاد بوده است، اما با ادامه رشد این اقتصاد نوپا و پخته شدن کاربران آن، نوسانات نیز کاهش خواهد یافت.
  
  نظر شما در رابطه با ارز فیات و آینده آن ها چیست؟
  
  دیدگاه خود را در بخش نظرات برای ما بنویسید.
  
  سوالات متداول:
  
  ارز فیات دقیقا هین پول هایی است که برای رد بدل کردن کالاهای خود استفاده میکنیم هر کشوری پول رایج خود را دارد در طول تاریخ بشریت همیشه برای مبادلات و رفع نیازهای انسان ها یک اوراق بها داری جابه جا شده و در نتیجه یک داد و ستد همیشه فروشنده و خریدار مبادلات خود را انجام داده اند. اما هیچ تضمینی برای آینده ارزهای فیات وجود ندارد.
  
  تفاوت ارز فیات با ارزهای دیجیتال در چیست؟
  
  ارز فیات و ارزهای دیجیتال پشتوانه فیزیکی ندارند و این تنها وجه تشابه آن ها با یکدیگر است. در حالی که پول فیات توسط دولت‌ ها و بانک‌ های مرکزی کنترل می‌ شود، رمز ارزها اصولا به خاطر یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین، ساختاری غیر متمرکز دارند. نحوه تولید این دو نوع پول نیز کاملا متفاوت است.
  
  همه چیز درباره پول فیات
  
  بررسی فیات
  
  فیات یک نوع ارز است که تا چند سال اخیر بیشترین کاربرد و محبوبیت را دارا بوده است و این امر با ظهور ارزهای دیجیتال کمرنگ‌تر شده است. در این مطلب به تمامی مطالب مربوط به فیات می‌پردازیم.
  
  تاریخچه فیات
  
  در طول تاریخ، پول‌های کاغذی و اسکناس‌ها به‌طور سنتی به‌عنوان وسیله پرداخت مقدار مشخصی از فلزات گرانبها مانند نقره یا طلا به فروشنده عمل می‌کردند.
  
  ارزهای قاره‌ای صادر شده در طول انقلاب آمریکا، اسکناس‌های صادر شده در طول انقلاب فرانسه، “پول سبز” در دوره جنگ داخلی آمریکا، و علائم کاغذی منتشر شده در آلمان در اوایل دهه 1920 نمونه‌های تاریخی معایب پول های فیات پول‌های فیات هستند.
  
  این‌ها نشان‌دهنده انحرافات از استاندارد طلا یا سیستم‌های دو فلزی بود که از اوایل قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم حاکم بود.
  
  بر اساس سیستم برتون وودز پس از جنگ جهانی دوم، دلار آمریکا به‌عنوان یک ارز ذخیره بین‌المللی با پشتوانه طلا به ارزش ثابت 35 دلار در هر اونس عمل می‌کرد.
  
  پول فیات
  
  در اواخر قرن بیستم، حفظ طلا با نرخ ثابت برای ایالات متحده غیرممکن شده بود و در اوت 1971، رئیس جمهور ایالات متحده. ریچارد ام نیکسون اعلام کرد که
  
  «به‌طور موقت تبدیل دلار به طلا یا سایر دارایی‌های ذخیره تعلیق شده است».
  
  در واقع، این حرکت پایان سیستم برتون وودز و آخرین بقایای استاندارد طلا را نشان داد. در عرض دو سال، اکثر ارزهای اصلی بر اساس تقاضای بازار، ارزش خود را در برابر یکدیگر افزایش و کاهش دادند. بر اساس نظریه کمی تورم، انتشار بیش از حد پول فیات می‌تواند منجر به کاهش ارزش آن شود.
  
  پول فیات چیست؟
  
  پول فیات یک ارز صادر شده توسط دولت است که با یک کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نمی‌شود، بلکه توسط دولت صادر کننده آن پشتیبانی می‌شود.
  
  ارزش پول فیات از رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده به جای ارزش کالایی که پشتوانه آن است، به دست می‌آید.
  
  اکثر ارزهای کاغذی مدرن، ارزهای فیات هستند، از جمله دلار آمریکا، یورو و سایر ارزهای اصلی جهانی.
  
  نکات کلیدی فیات
  - پول فیات یک ارز صادر شده توسط دولت است که توسط کالایی مانند طلا پشتیبانی نمی‌شود.
  - پول فیات به بانک‌های مرکزی کنترل بیشتری بر اقتصاد می‌دهد زیرا آنها می‌توانند میزان چاپ پول را کنترل کنند.
  - اکثر ارزهای کاغذی مدرن، مانند دلار آمریکا، ارزهای فیات هستند.
  - یکی از خطرات پول فیات این است که شاید دولت‌ها مقدار زیادی از آن را چاپ کنند و در نتیجه تورم فوق العاده‌ای ایجاد شود.
  درک مفهوم پول فیات
  
  اصطلاح “fiat” یک کلمه لاتین است که اغلب به‌عنوان “آن را باید” یا “اجازه دهید انجام شود” ترجمه می‌شود. بنابراین، ارزهای فیات فقط به این دلیل ارزش دارند که دولت آن ارزش را حفظ می‌کند.
  
  پول فیات زمانی به وجود آمد که دولت‌ها یک کالای فیزیکی با ارزش مانند طلا یا نقره سکه ضرب می‌کردند یا پول کاغذی را چاپ می‌کردند که می‌توانست برای مقدار مشخصی از کالای فیزیکی بازخرید شود.
  
  با این حال، فیات غیرقابل تبدیل است و صرفاً به این دلیل که هیچ کالایی به‌عنوان پشتوانه آن وجود ندارد، قابل بازخرید نیست.
  
  خطر از دست رفتن ارزش فیات!
  
  از آنجایی که پول فیات به ذخایر فیزیکی مانند ذخیره ملی طلا یا نقره مرتبط نیست، خطر از دست دادن ارزش به دلیل تورم یا حتی بی‌ارزش شدن در صورت تورم شدید را دارد.
  
  در برخی از بدترین موارد ابر تورم، مانند مجارستان بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، نرخ تورم می‌تواند در یک روز دو برابر شود.
  
  علاوه بر این، اگر مردم اعتماد خود را به پول یک کشور از دست بدهند، پول دیگر ارزشی نخواهد داشت. این بسیار متفاوت از ارزی است که برای مثال طلا پشتوانه آن است.
  
  به‌دلیل تقاضا برای طلا در جواهرات و تزئینات و همچنین ساخت دستگاه‌های الکترونیکی، کامپیوترها و وسایل نقلیه هوافضا، دارای ارزش ذاتی می‌باشد.
  
  تاریخچه فیات مانی در ایالات متحده
  
  دلار آمریکا هم به‌عنوان پول واقعی و هم ارز قانونی در نظر گرفته می‌شود که برای بدهی‌های خصوصی و دولتی پذیرفته می‌شود. مناقصه قانونی اساساً هر ارزی است که یک دولت قانونی اعلام کند.
  
  بسیاری از دولت‌ها ارز فیات صادر می‌کنند، سپس با تعیین آن به‌عنوان استاندارد بازپرداخت بدهی، آن را به عنوان ارز قانونی تبدیل می‌کنند.
  
  پیش از این در تاریخ ایالات متحده، پول این کشور دارای پشتوانه طلا (و در برخی موارد، نقره) بود. دولت فدرال با تصویب قانون بانکداری اضطراری در سال 1933 برای شهروندان، اجازه مبادله ارز با طلای دولتی را متوقف کرد.
  
  استاندارد طلا که از پول ایالات متحده با طلای فدرال حمایت می‌کرد، در سال 1971 زمانی که ایالات متحده نیز صدور طلا به دولت‌های خارجی را در مبادله متوقف کرد، برای ارز آمریکا به‌طور کامل پایان یافت.
  
  از آن زمان، دلارهای ایالات متحده توسط “ایمان و اعتبار کامل” دولت ایالات معایب پول های فیات متحده، “مناقصه قانونی برای همه بدهی‌ها، دولتی و خصوصی” پشتیبانی می‌شود، اما قابل بازپرداخت با پول قانونی در خزانه‌داری ایالات متحده یا در هیچ کشوری نیست.
  
  بانک فدرال رزرو،” همانطور که قبلاً ادعا می‌شد روی اسکناس‌های دلار آمریکا چاپ می‌شد. از این نظر، دلارهای آمریکا اکنون به‌جای «پول قانونی» که می‌توان آن را با طلا، نقره یا هر کالای دیگری مبادله کرد، «مناقصه قانونی» هستند.
  
  مزایا و معایب پول فیات
  
  در ابتدا از مزایای آن صحبت می‌کنیم. در حالت کلی پول فیات اگر بتواند نقش‌هایی را که اقتصاد یک کشور به واحد پولی خود نیاز دارد مانند: ذخیره ارزش، ارائه یک حساب عددی و تسهیل مبادله انجام دهد به‌عنوان یک ارز خوب عمل می‌کند.
  
  همچنین دارای اعتبار عالی است، به این معنی که تولید آن مقرون به‌صرفه‌تر از ارزی است که مستقیماً به یک کالا وابسته است.
  
  ارزهای فیات در قرن بیستم تا حدی به این دلیل شهرت یافتند که دولت‌ها و بانک‌های مرکزی به دنبال محافظت از اقتصاد خود در برابر بدترین تأثیرات رونق و رکود طبیعی چرخه تجاری بودند.
  
  از آنجایی که پول ثابت مانند طلا منبع کمیاب یا ثابت نیست، بانک‌های مرکزی کنترل بسیار بیشتری بر عرضه آن دارند که به آنها قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را می‌دهد.
  
  به عنوان مثال، فدرال رزرو ایالات متحده دارای وظایف دوگانه برای پایین نگه داشتن نرخ بیکاری و تورم است.
  
  معایب پول فیات
  
  با این حال، بحران وام مسکن در سال 2007 و سقوط مالی متعاقب آن، این باور را کاهش داد که بانک‌های مرکزی لزوماً می‌توانند از رکود یا رکودهای جدی با تنظیم عرضه پول جلوگیری کنند.
  
  به‌عنوان مثال، ارزی که به طلا گره خورده است، به دلیل عرضه محدود طلا، عموماً از پول فیات پایدارتر است.
  
  فرصت‌های بیشتری برای ایجاد حباب با پول فیات به‌دلیل عرضه نامحدود آن وجود دارد.
  
  کشور زیمبابوه و سناریوی بد درباره فیات
  
  مثالی از Fiat Money Gone Wrong: ابر تورم
  
  کشور آفریقایی زیمبابوه نمونه‌ای از بدترین سناریو را در اوایل دهه 2000 ارائه کرد. در پاسخ به مشکلات جدی اقتصادی، بانک مرکزی این کشور با سرعتی سرسام‌آور شروع به چاپ پول کرد که در نتیجه تورم فوق‌العاده ایجاد شد.
  
  کارشناسان معتقدند این ارز در این مدت 99.9 درصد از ارزش خود را از دست داده است. قیمت‌ها به سرعت افزایش یافت و مصرف‌کنندگان مجبور به حمل کیسه‌های پول فقط برای خرید کالاهای اساسی شدند.
  
  در اوج بحران، دولت زیمبابوه مجبور به انتشار اسکناس 100 تریلیون دلاری زیمبابوه شد. در نهایت، ارزهای خارجی بیشتر از دلار زیمبابوه استفاده شد
  
  چرا پول فیات ارزشمند است؟
  
  برخلاف پول‌های مبتنی بر کالا مانند سکه‌های طلا یا اسکناس‌های کاغذی قابل بازخرید برای فلزات گرانبها، پول فیات کاملاً با اعتماد کامل به دولت صادرکننده آن پشتیبانی می‌شود.
  
  یکی از دلایلی که این امر شایستگی دارد این است که دولت‌ها از شما می‌خواهند که مالیات را با پول فیات که صادر می‌کنند، بپردازید.
  
  در حالت کلی همه باید مالیات بپردازند، در غیر این صورت با مجازات‌های سخت یا زندان مواجه می‌شوند، مردم در ازای آن، مالیات را می پذیرند (این به عنوان Chartalism شناخته می شود).
  
  سایر تئوری‌های پول، مانند نظریه اعتبار، نشان می‌دهند که از آنجایی که همه پول یک رابطه اعتباری و بدهی است، مهم نیست که پول توسط چیزی برای حفظ ارزش پشتیبانی شود.
  
  چرا اقتصادهای مدرن از پول فیات حمایت می‌کنند؟
  
  قبل از قرن بیستم، اکثر کشورها از نوعی استاندارد طلا یا حمایت از یک کالا استفاده می‌کردند.
  
  با افزایش مقیاس و گستره تجارت و امور مالی بین‌المللی، مقدار محدود طلایی که از معادن و انبارهای بانک مرکزی بیرون می‌آمد نمی‌توانست با ارزش جدیدی که ایجاد می‌شد هماهنگی داشته باشد و باعث اختلالات جدی در بازارها و تجارت جهانی شد.
  
  پول فیات به دولت‌ها انعطاف بیشتری برای مدیریت پول خود، تنظیم سیاست‌های پولی و ثبات بازارهای جهانی می‌دهد. همچنین امکان بانکداری ذخایر کسری را فراهم می‌کند که به بانک‌های تجاری اجازه می‌دهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وام‌گیرندگان ضرب کنند.
  
  گزینه‌های جایگزین برای پول فیات چیست؟
  
  امروزه تقریباً هر کشوری دارای مناقصه قانونی است که پول فیات است. در حالی که شما می‌توانید طلا و سکه‌های طلا را بخرید و بفروشید، این سکه‌ها به ندرت در مبادله یا برای خریدهای روزمره استفاده می‌شوند و بیشتر یک دارایی کلکسیونی یا سوداگرانه هستند.
  
  ارزهای رمزنگاری‌شده، مانند بیتکوین در دهه گذشته به‌عنوان چالشی برای ماهیت تورمی ارزهای فیات ظاهر شده‌اند. اما علیرغم افزایش علاقه و پذیرش، به نظر نمی‌رسد این دارایی‌های مجازی به معنای سنتی «پول» باشند.
  
  توئیت فیات
  
  آیا پول فیات به تورم فوق‌العاده منجر نمی‌شود؟
  
  زمانی که یک کشور واحد پولی خود را چاپ می‌کند، همیشه امکان ابرتورم وجود دارد، با این حال، اکثر کشورهای توسعه یافته تنها دوره‌های متوسط تورم را تجربه کرده‌اند.
  
  در واقع، داشتن سطح پایین ثابت تورم به‌عنوان یک محرک مثبت برای رشد اقتصادی و سرمایه‌گذاری تلقی می‌شود، زیرا مردم را تشویق می‌کند تا پول خود را به جای بیکار ماندن و از دست دادن قدرت خرید در طول زمان روی کار بگذارند.
  
  داشتن یک ارز نسبتاً قوی و باثبات نه تنها یکی از وظایف بانک‌های مرکزی مدرن است، بلکه ارزش پولی که به سرعت کاهش می‌یابد برای تجارت و تأمین مالی مضر است.
  
  علاوه بر این، مشخص نیست که آیا تورم‌های فوق‌العاده ناشی از «چاپ فراری» پول است یا خیر. در واقع، تورم‌های فوق‌العاده در طول تاریخ اتفاق افتاده است، حتی زمانی که پول بر اساس فلزات گرانبها بوده است.
  
  و همه ابرتورم‌های معاصر با یک فروپاشی اساسی در اقتصاد تولید واقعی و/یا بی‌ثباتی سیاسی در کشور آغاز شده است.