فرمول حاشیه سود

حاشیه سود شرکت های ساختمانی به زیر ۱۰ درصد رسید

دبیرسندیکای شرکت های ساختمانی،گفت: اولین متضرر کاهش بودجه های عمرانی، شرکت های ساختمانی حقوقی هستند که در حال حاضر وقوع چنین اتفاقی، شرکت ها را در معرض فشار ناشی از کاهش فعالیت قرار داده است .

چابک آنلاین، شراره عبازاده ، ایرج گلابتونچی، درگفت وگو با چابک آنلاین،تاکید کرد: درصورتی که بودجه های عمرانی افزایش پیدا نکند و از پتانسیل شرکت های ساختمانی به خصوص در زمینه ساخت زیرساخت ها استفاده نشود، بسیاری از این شرکت ها تعطیل خواهند شد.

وی، اذعان داشت: 56 هزار و 500 شرکت پیمانکاری و مشاور درحوزه صنعت ساختمان وجود داردکه 30 درصد از ظرفیت این شرکت ها مشغول به فعالیت هستند درحالی که می توانند سه برابر پروژه های درحال اجرا را در داخل و خارج از کشور،اجرا کنند.

عضوهیئت مدیره انجمن صادرکنندگان خدمات فنی-مهندسی، ادامه داد: 70 درصد ازظرفیت شرکت های ساختمانی آماده به کار هستندکه اگر برنامه ریزی درستی وجود داشته باشد می توان ازظرفیت و توانایی این شرکت ها در حوزه ساخت و ساز استفاده مناسبی کرد.

گلابتونچی، با اشاره به کاهش حاشیه سود شرکت های ساختمانی، گفت:حاشیه سودی که برای شرکت های پیمانکاری درفعالیت های عمرانی درنظر گرفته شده بین 10 تا 15 درصد بوده که درحال حاضر این حاشیه سود به زیر ده درصد رسیده است .

وی، ادامه داد: اغلب شرکت های ساختمانی به خصوص شرکت هایی که سابقه بسیار طولانی در این حوزه دارند دیگر توجه چندانی به حاشیه سود ندارند و برای بقای خود تلاش می کنند.

دبیرسندیکای شرکت های ساختمانی، در خصوص مشکلات شرکت های ساختمانی برای دریافت تسهیلات مالی، از نظام بانکی گفت: مزایایی که برای شرکت های تولیدی وجود دارد شامل حال شرکت های صنعتی ساختمان نمی شود چرا که بانک ها و موسسات مالی این شرکت هارا جزو شرکت های خدماتی تلقی می کنند درحالی که دولت در قانون رفع موانع تولید نیز بر تولیدی بودن این شرکت ها تاکید کرده است .

ضریب سود در طرح درج قیمت تولیدکننده برای عرضه‌کنندگان چه‌قدر است؟

ایسنا/کرمان سرپرست اداره صمت شهرستان رفسنجان گفت: یکی از پروژهای اصلی وزارت صمت درج قیمت تولید کننده بر روی کالا ها بر اساس بند 23 سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی مبنی بر شفاف‌سازی نظام توزیع و قیمت‌گذاری و روز آمدسازی شیوه‌های نظارت بر بازار است.

به گزارش ایسنا، علی حاج احمدی عصر امروز 16 فروردین در جمع خبرنگاران اظهار کرد: بر این اساس کلیه واحدهای تولید کننده و وارد کننده می‌بایست نسبت به درج قیمت تولید کننده و وارد کننده با لحاظ مالیات بر ارزش افزوده اقدام نماید و همچنین قیمت مصرف کننده را که در بر گیرنده مجموع هزینه ها و سود قانونی شرکت پخش و خرده فروش می شود محاسبه و روی کالا تولیدی یا وارداتی درج نمایند.

وی گفت: از مشکلات نظام فعلی قیمت گذاری افزایش غیر معمول قیمتها و همچنین ارائه تخفیف های گمراه کننده فروشگاهها و عدم بهره مندی مصرف کنندگان از تخفیفات تولید کنندکان می باشد که با اجرایی شدن طرح درج قیمت تولید کنندگان میتوان به مزایای این طرح شامل شفاف سازی قیمتها، ایجاد رقابت و کاهش قیمت، حذف واسطه های غیر ضروری، جلوگیری از گرانفروشی و اجحاف به مصرف کنندگان و اصلاح نظام توزیع کالا نام برد.

سرپرست اداره صمت شهرستان رفسنجان تصریح کرد: تاکنون چهار مرحله از این طرح با همکاری واحدهای تولید کننده مشمول به مرحله اجرا در آمده و فرمول حاشیه سود مرحله پنجم آن از ابتدای اردیبهشت ماه سال جاری با شمول گسترده ای از کالا آغاز می‌شود.

حاج احمدی اظهار امیدواری کرد: در اجرای کامل طرح درج قیمت تولیدکننده بر روی تمامی کالاهای تولیدی با در نظر گرفتن نحوه محاسبه سود از مرحله تولید تا مصرف با توجه به جداول ذیل فرمول حاشیه سود امیدواریم شاهد کاهش چشمگیر قیمت کالاهای تولیدی خواهیم بود.

نحوه محاسبه هزینه های سربار

برای محاسبه هزینه های سربار ( overhead cost ) یک کسب و کار در حسابداری، تمام هزینه های جاری کسب و کار را که باعث ادامه کار شما می شود اما به روند درآمدزایی کمک نمی کنند اضافه کنید. اینها هزینه های غیر مستقیم مانند هزینه های اداری، هزینه های فروش و بازاریابی و هزینه های تولید است.
محاسبه و ثبت هزینه های سربار به طور منظم به شما در صرفه جویی در هزینه کمک می کند، قیمت بهتری برای محصولات و خدمات خود به دست می آورید و به شما امکان می دهد عملیات تجاری را ساده کنید.

نحوه محاسبه هزینه های سربار در حسابداری

برای محاسبه هزینه های سربار، مراحل زیر را دنبال کنید:

هزینه ها را لیست کنید

یک لیست جامع از هزینه های تجاری غیرمستقیم شامل مواردی مانند اجاره، مالیات، آب و برق، تجهیزات اداری، تعمیر و نگهداری کارخانه و غیره تهیه کنید. اینها هزینه های سربار شما هستند. هزینه های مستقیم مربوط به تولید کالاها و خدمات، مانند نیروی کار و مواد اولیه، در هزینه های سربار لحاظ نمی شود.
ضمن طبقه بندی هزینه های مستقیم و سربار، به یاد داشته باشید که برخی از موارد را نمی توان به یک دسته خاص نسبت داد. برخی از هزینه های مشاغل ممکن است برای دیگران هزینه های سربار باشد اما برای کسب و کار شما هزینه مستقیم است.

هزینه های بیش از حد را اضافه کنید

مجموع هزینه های سربار ماهانه برای محاسبه هزینه سربار کل. این مقدار فرمول حاشیه سود پولی است که شما برای اداره کار خود نیاز دارید

محاسبه نرخ بیش از حد

نرخ سربار یا درصد سربار مبلغی است که کسب و کار شما برای ساخت یک محصول یا ارائه خدمات به مشتریان خود هزینه می کند. برای محاسبه نرخ سربار، هزینه های غیر مستقیم را بر هزینه های فرمول حاشیه سود مستقیم تقسیم کرده و در 100 ضرب کنید.
اگر نرخ سربار شما 20٪ باشد، این بدان معناست که تجارت 20٪ از درآمد خود را صرف تولید کالایی یا ارائه خدمات می کند. نرخ سربار کمتر نشان دهنده کارایی و سود بیشتر است.

مقایسه با فروش

هنگام تعیین قیمت ها و تهیه بودجه، باید درصد یک دلاری که به هزینه های بالایی اختصاص می یابد را بدانید. برای محاسبه نسبت هزینه های سربار در مقایسه با فروش، هزینه سربار ماهانه را بر فروش ماهانه تقسیم کنید و در 100 ضرب کنید.
به عنوان مثال، مشاغل با فروش ماهانه 100 ملیون تومان و هزینه های سربار در مجموع 40 ملیون تومان دارای (40 ملیون تومان / (100 ملیون تومان) 40% هزینه سربار است.

مقایسه با هزینه کار

برای اندازه گیری کارایی با استفاده از منابع تجاری، هزینه سربار را به عنوان درصدی از هزینه کار محاسبه کنید. هرچه درصد کمتر باشد، به طور موثرتری فرمول حاشیه سود کسب و کار شما از منابع خود استفاده می کند.
کل هزینه سربار را بر کل هزینه کار ماه تقسیم کرده و در 100 ضرب کنید تا به صورت درصد بیان شود.

نحوه محاسبه میزان جذب سربار

میزان هزینه های غیرمستقیمی که به کالاها و خدمات اختصاص می یابد به عنوان جذب سربار شناخته می شود. هزینه های غیر مستقیم به طور مستقیم قابل ردیابی نیستند.
هزینه سربار بر اساس ساعات کار مستقیم، ساعات کار ماشین، هزینه کار مستقیم و غیره به یک محصول یا خدمات نسبت داده می شود. نرخ جذب سربار محاسبه می شود که هزینه اضافه هزینه تولید کالاها و خدمات را شامل می شود. این برای تعریف مبلغی است که برای کار غیرمستقیم، مادی و سایر هزینه های غیرمستقیم تولید برای کار در حال انجام بدهکار است.

روشهای مختلفی برای محاسبه میزان جذب وجود دارد.

درصد روش مواد مستقیم

هزینه مستقیم مواد یکی از اجزای اصلی برای هزینه محصول است. تحت این روش، میزان جذب براساس هزینه مستقیم مواد است. برای محاسبه این، سربار را بر اساس برآورد یا هزینه مستقیم مواد واقعی تقسیم کنید.

درصد هزینه مستقیم مواد = سربار / هزینه مستقیم مواد ضربدر 100

روش هزینه مستقیم کار

هزینه تخمینی یا واقعی کار با تقسیم سربار بر دستمزد مستقیم محاسبه و به صورت درصد بیان می شود.

درصد کار مستقیم = سربار / دستمزد مستقیم ضربدر 100

روش درصد هزینه نخست

هزینه اصلی مجموع کار مستقیم و هزینه های مادی مستقیم یک تجارت است. برای محاسبه درصد هزینه اولیه، سربار کارخانه را بر هزینه اول تقسیم کنید.

درصد هزینه نخست = سربار / هزینه اولیه ضربدر 100

روش ساعت کار

نرخ ساعت کار با تقسیم سربار کارخانه بر ساعت کار مستقیم محاسبه می شود.

نرخ ساعت کار = سربار / ساعت کار

نرخ ساعت ماشین

نرخ ساعت ماشین با تقسیم سربار کارخانه به ساعت ماشین محاسبه می شود.

نرخ ساعت ماشین = هزینه های سربار / ساعت ماشین

روش قیمت فروش

براساس این روش، هزینه های سربار بودجه بر اساس قیمت فروش واحدهای تولید تقسیم می شوند.
قیمت فروش = سربار / قیمت فروش واحدهای تولیدی

نحوه محاسبه نرخ سربار برای هر کارمند

برای محاسبه نرخ سربار برای هر کارمند، مراحل زیر را دنبال کنید:
هزینه کار را محاسبه کنید که شامل فقط حقوق هفتگی یا ساعتی نیست بلکه مزایای بهداشتی، حقوق تعطیلات، حقوق بازنشستگی و بازنشستگی پرداخت شده توسط کارفرما را نیز شامل می شود.

محاسبه هزینه های سربار کل کسب و کار

هزینه های سربار را به تعداد ساعات قابل پرداخت تقسیم کنید. به عنوان مثال، اگر کسب وکار شما شش تکنسین داشته باشد، هزینه های سربار بین آنها تقسیم می شود.
افزودن هزینه های سربار و هزینه کار به ساعت های قابل پرداخت، هزینه خالص آن کارمند را در هر ساعت برای کسب و کار به شما می دهد.
با کاهش نسبت سربار، یک کسب و کار می تواند یک مزیت رقابتی کسب کند، یا با افزایش حاشیه سود یا قیمت گذاری محصولات خود با قابلیت رقابتی بیشتر.

در مورد هزینه سربار میتوانید از متخصصان شرکت حسابداری مالی کده مشاوره رایگان دریافت کنید

با تکیه بر دانش فنی و سالها فعالیت مالی در کشور عزیزمان خدمات حسابداری و مشاوره مالی ارائه داده ایم. میتوانید با دریافت مشاوره مالی و مالیاتی گامی محکم در جهت نیل به اهداف بزرگ مجموعه خود بردارید.

خدمات دیگری که مالیکده ارائه میدهد شامل تنظیم اظهارنامه، گزارشات فصلی، لیست بیمه و مالیات حقوق ماهیانه است.

تهیه و تنظیم گزارشات مدیریتی، تحریر و پلمپ دفاتر قانونی و کلیه مواردی که شما در مجموعه خود بدان نیاز دارید.

آدرس: بزرگراه اشرفی اصفهانی رو به جنوب نرسیده به بزرگراه آیت الله هاشمی رفسنجانی (نیایش) کوچه پنجم پلاک 8

روش های کاربردی برای تحلیل سهام

سرمایه گذاران برای یافتن سهام بالقوه سودآور به تجزیه و تحلیل سهام می پردازند . روش های معمول تجزیه و تحلیل سهام شامل تجزیه و تحلیل تکنیکال و بنیادی است. تحلیل بنیادی دارای چندین مولفه است ، از جمله بررسی نسبت قیمت به درآمد شرکت ، سود هر سهم ، ارزش دفتری و بازده حقوق صاحبان سهام. بسیاری از سرمایه گذاران همچنین از توصیه های تحلیلگران مالی برای تحلیل سهام استفاده می کنند. نوع تحلیل سهام شما بر اساس اولویت شخصی انجام می شود. در این مقاله به روش های کاربردی برای تحلیل سهام پرداخته ایم تا روشی را که به بهترین وجهی با اهداف مالی شما سازگار است، پیدا کنید.

بسیاری از سرمایه گذاران سهام را بر اساس اصول خود تجزیه و تحلیل می کنند. مانند درآمد، ارزیابی یا روند صنعت اما عوامل اساسی همیشه در قیمت بازار منعکس نمی شوند.

اگر شما یک سرمایه گذار هستید که دوست دارید به خود متکی باشید، پس باید تحلیلگر سهام خود شوید. ادامه مطلب را بخوانید تا بفهمید چگونه شما هم می توانید مانند یک تحلیلگر فکر کنید، حتی وقتی در خانه نشسته اید.

تحلیل سهام یک فرآیند است

فرقی نمی کند شما یک سرمایه گذار باشید که به دنبال رشد است یا ارزش ، اولین قدم در تفکر مانند یک تحلیلگر توسعه ذهن کاوشگر است. شما باید فرمول حاشیه سود بدانید چه چیزی را با چه قیمتی بخرید یا بفروشید. تحلیلگران معمولاً بر روی یک صنعت یا بخش خاص تمرکز می کنند. در آن بخش خاص ، آنها بر شرکت های منتخب متمرکز میشوند. هدف یک تحلیلگر تحقیق عمیق در امور شرکت های موجود در لیست آنها است. آنها این کار را با تجزیه و تحلیل صورتهای مالی و سایر اطلاعات موجود در مورد شرکت انجام می دهند. برای بررسی حقایق ، تحلیلگران همچنین امور تأمین کنندگان ، مشتریان و رقبا را بررسی می کنند. برخی از تحلیل گران نیز از شرکت بازدید می کنند و با مدیریت آن ارتباط برقرار می کنند تا درک مستقیمی از عملکرد شرکت داشته باشند. به تدریج ، تحلیل گران حرفه ای همه نقاط را به هم متصل می کنند تا تصویر کامل را بدست آورند .

قبل از هرگونه سرمایه گذاری ، باید تحقیق خود را انجام دهید. همیشه بهتر است در مورد چندین سهام در یک صنعت تحقیق کنید ، بنابراین یک تحلیل مقایسه ای دارید. دسترسی به اطلاعات معمولاً مسئله ای نیست . بزرگترین محدودیت در تبدیل شدن به تحلیلگر سهام خود ، زمان است . سرمایه گذاران خرده فروشی که کارهای زیادی برای انجام دادن دارند ممکن است نتوانند به اندازه تحلیل گران حرفه ای وقت بگذارند . با این وجود ، در ابتدای کار ، مطمئناً می توانید فقط یک یا دو شرکت را بپذیرید . تا آزمایش کنید که چقدر می توانید آنها را تحلیل کنید. این به شما در درک روند کار کمک می کند . با تجربه و وقت بیشتر ، می توانید سهام بیشتری را در زیر لنز خود قرار دهید .

تحلیل سهام چیست؟

تجزیه و تحلیل سهام ارزیابی یک ابزار معاملاتی خاص ، یک بخش سرمایه گذاری یا کل بازار است. تحلیلگران سهام سعی می کنند فعالیت آینده یک ابزار ، بخش یا بازار را تعیین کنند .

درک تحلیل سهام

تجزیه و تحلیل سهام روشی برای تصمیم گیری در مورد خرید و فروش برای سرمایه گذاران و معامله گران است. با مطالعه و ارزیابی داده های گذشته و فعلی ، سرمایه گذاران و معامله گران سعی می کنند با تصمیم گیری آگاهانه در بازارها برتری پیدا کنند .

تحلیل بنیادی

برای تجزیه و تحلیل سهام دو نوع اساسی وجود دارد: تجزیه و تحلیل بنیادی و تجزیه و تحلیل تکنیکال. تجزیه و تحلیل بنیادی بر داده های منابع ، از جمله سوابق مالی، گزارش های اقتصادی، دارایی های شرکت و سهم بازار متمرکز است. برای انجام تجزیه و تحلیل اساسی در یک شرکت یا بخش دولتی، سرمایه گذاران و تحلیل گران معمولاً معیارهای صورتهای مالی شرکت را تجزیه و تحلیل می کنند. ترازنامه، صورت سود، صورت جریان وجوه نقد و پاورقی ها ، همچنین، گزارش درآمد منتشر شده توسط یک شرکت در طی مطبوعات، توسط سرمایه گذاران تجزیه و تحلیل می شود که به دنبال تعیین میزان درآمد، هزینه و سود یک شرکت هستند.

هنگام اجرای تجزیه و تحلیل سهام در صورتهای مالی شرکت ، یک تحلیلگر معمولاً میزان سودآوری ، نقدینگی ، بدهی ، بازده ، مسیر رشد و اهرم شرکت را بررسی می کند . برای تعیین سلامت یک شرکت می توان از نسبت های مختلفی استفاده کرد. به عنوان مثال ، از نسبت فعلی و نسبت سریع برای تخمین اینکه آیا یک شرکت قادر به پرداخت بدهی های کوتاه مدت خود با دارایی های جاری موجود است؟ استفاده می شود. فرمول نسبت جاری با تقسیم دارایی های جاری بر بدهی های جاری ، ارقامی که می توان از ترازنامه بدست آورد ، محاسبه می شود. اگرچه چیزی به عنوان نسبت جریان ایده آل وجود ندارد، اما نسبت کمتر از 1 می تواند به تحلیلگر سهام نشان دهد که این شرکت از نظر مالی ضعیف است و ممکن است در زمان سررسید نتواند تعهدات بدهی کوتاه مدت خود را پوشش دهد.

با نگاهی به ترازنامه، یک تحلیلگر سهام ممکن است بخواهد از سطح بدهی فعلی یک شرکت مطلع شود. در این حالت ، یک تحلیلگر سهام ممکن است از نسبت بدهی استفاده کند که با تقسیم کل بدهی ها به کل دارایی ها محاسبه می شود. نسبت بدهی بالای 1 معمولاً به این معنی است که شرکت بدهی بیشتری نسبت به دارایی دارد. در این حالت، اگر شرکت درجه بالایی از اهرم نیرو داشته باشد ، یک تحلیلگر سهام می تواند نتیجه گیری کند که افزایش نرخ بهره ممکن است احتمال نقص شرکت را افزایش دهد.

تجزیه و تحلیل سهام شامل مقایسه صورت مالی فعلی شرکت با صورتهای مالی آن در سالهای گذشته است تا به یک سرمایه گذار احساس کند که آیا شرکت در حال رشد ، پایداری یا رو به زوال است. صورت مالی یک شرکت همچنین می تواند با صورت یک یا فرمول حاشیه سود چند شرکت دیگر در همان صنعت مقایسه شود. یک تحلیلگر سهام ممکن است به دنبال مقایسه حاشیه سود عملیاتی دو شرکت رقیب با نگاهی به صورت سود و زیان آنها باشد. حاشیه سود عملیاتی معیاری است که نشان می دهد پس از پرداخت هزینه های عملیاتی چه مقدار درآمد باقی مانده است و چه نسبت درآمد برای تأمین هزینه های غیر عملیاتی باقی مانده و به عنوان درآمد عملیاتی تقسیم بر درآمد محاسبه می شود. به نظر می رسد شرکتی با حاشیه عملیاتی 0.30 مطلوب تر از یک شرکت با حاشیه 0.03 باشد. حاشیه عملیاتی 0.30 به این معنی است که پس از تأمین هزینه های عملیاتی، برای هر شرکت درآمد 30 تومان باقی مانده است.

تجزیه و تحلیل تکنیکال

روش دوم تحلیل سهام، تحلیل تکنیکی است. تجزیه و تحلیل تکنیکال بر مطالعه عملکرد قیمت گذشته و حال متمرکز است تا احتمال حرکت بعدی قیمت را پیش بینی کند. تحلیلگران تکنیکال، بازار مالی را به عنوان یک کل تجزیه و تحلیل می کنند و در درجه اول به قیمت و حجم و همچنین تقاضا و عوامل عرضه کننده بازار توجه دارند. نمودارها ابزاری کلیدی برای تحلیلگران فنی هستند زیرا در آنها یک نمودار گرافیکی از روند سهام در یک بازه زمانی مشخص شده نشان داده شده است. به عنوان مثال، با استفاده از نمودار، یک تحلیلگر تکنیکال ممکن است مناطق خاصی را به عنوان سطح حمایت یا مقاومت علامت گذاری کند. سطح حمایت با پایین ترین سطح زیر قیمت فعلی معاملات مشخص شده و نشانگرهای مقاومت در بالاترین سطح ، بالاتر از قیمت فعلی بازار سهام قرار می گیرند. شکست زیر سطح حمایت نشان دهنده روند نزولی تحلیلگر سهام است ، در حالی که شکست بالای سطح مقاومت چشم انداز صعودی را به خود اختصاص می دهد.

تجزیه و تحلیل سهام تکنیکال تنها زمانی موثر است که نیروهای عرضه و تقاضا بر روند قیمت تجزیه و تحلیل شده تأثیر بگذارند. هنگامی که عوامل خارجی در یک حرکت قیمت نقش دارند، تجزیه و تحلیل سهام با استفاده از تجزیه و تحلیل تکنیکال ممکن است موفقیت آمیز نباشد. به عنوان مثال، عواملی غیر از عرضه و تقاضا که می توانند قیمت سهام را تحت تأثیر قرار دهند، شامل تقسیم سهام، ادغام، اعلام سود سهام، طرح دعوی طبقاتی ، مرگ مدیر عامل شرکت، حمله تروریستی، رسوایی های حسابداری، تغییر مدیریت، تغییرات سیاست های پولی است و غیره.

تجزیه و تحلیل بنیادی و فنی می تواند به طور مستقل یا با هم انجام شود. برخی از تحلیلگران از هر دو روش تجزیه و تحلیل استفاده می کنند، در حالی که برخی دیگر به یکی از روش ها ادامه می دهند. در هر صورت، استفاده از تجزیه و تحلیل سهام برای بررسی سهام ، بخش و بازار روش مهمی در ایجاد بهترین استراتژی سرمایه گذاری برای نمونه کارها است.

به طور کلی دو روش مختلف برای دستیابی به تجزیه و تحلیل فنی وجود دارد: رویکرد از بالا به پایین و رویکردهای از پایین به بالا. اغلب اوقات، معامله گران کوتاه مدت رویکردی از بالا به پایین و سرمایه گذاران بلند مدت رویکردی از پایین به بالا را در پیش می گیرند.

بالا پایین

رویکرد از بالا به پایین یک تحلیل اقتصادی کلان است که اقتصاد کل را قبل از تمرکز بر اوراق بهادار منفرد بررسی می کند. یک معامله گر ابتدا در اقتصاد، سپس بخش ها و سپس شرکت ها در مورد سهام تمرکز می کند. معامله گران با استفاده از این روش بر سود کوتاه مدت در مقایسه با ارزیابی طولانی مدت متمرکز می شوند.

پایین بالا

رویکرد پایین به بالا بر تک تک سهام متمرکز است و برخلاف دیدگاه اقتصاد کلان نیست. این شامل تجزیه و تحلیل سهام است که به نظر می رسد برای نقاط ورود و خروج بالقوه جالب توجه باشد. به عنوان مثال: یک سرمایه گذار ممکن است یک سهام کم ارزش را در روند نزولی پیدا کند و از تجزیه و تحلیل فنی برای شناسایی یک نقطه ورود خاص در زمانی که سهام می تواند در انتهای سهام باشد استفاده کند. آنها در تصمیمات خود به دنبال ارزش هستند و قصد دارند نگاه طولانی مدت به معاملات خود داشته باشند.

علاوه بر این ملاحظات، انواع مختلفی از تجار ممکن است استفاده از اشکال مختلف تجزیه و تحلیل تکنیکال را ترجیح دهند. معامله گران روز ممکن است از خطوط روند ساده و شاخص های حجم برای تصمیم گیری استفاده کنند، در حالی که معامله گران نوسان یا موقعیت ممکن است الگوهای نمودار و شاخص های تکنیکال را ترجیح دهند. معامله گرانی که در حال توسعه الگوریتم های خودکار هستند ممکن است کاملاً الزامات متفاوتی داشته باشند که از ترکیب شاخص های حجم و شاخص های تکنیکال برای تصمیم گیری استفاده می کنند.

نسبت P / E

یک روش معمول برای تجزیه و تحلیل سهام مطالعه نسبت قیمت به درآمد آن است. شما با تقسیم ارزش بازار سهام در هر سهم بر سود هر سهم ، نسبت P / E را محاسبه می کنید. برای تعیین ارزش سهام ، سرمایه گذاران نسبت P / E سهام را با رقبا و استانداردهای صنعت مقایسه می کنند. نسبت P / E پایین تر توسط سرمایه گذاران مطلوب ارزیابی می شود.

سود هر سهم

درآمد هر سهم یک شرکت نشان می دهد که درآمد آن با چه کارایی به سمت سرمایه گذاران می رود. سرمایه گذاران افزایش EPS را نشانه خوبی می دانند. طبق NASDAQ ، هرچه EPS یک شرکت بالاتر باشد ، ارزش سهام شما بیشتر است ، زیرا سرمایه گذاران به دنبال خرید سهام یک شرکت هستند در حالی که درآمد بالا است.

نسبت PEG

نسبت رشد فرمول حاشیه سود قیمت به درآمد با در نظر گرفتن رشد یک شرکت ، نسبت P / E را یک گام جلوتر می برد. برای محاسبه PEG ، نسبت P / E را بر نرخ رشد 12 ماهه تقسیم می کنید. شما با مشاهده نرخ رشد تاریخی شرکت ، نرخ رشد آینده را فرمول حاشیه سود تخمین می زنید. اگر PEG کمتر از 1 باشد ، سرمایه گذاران به طور معمول سهام را ارزشمند می دانند.

ارزش ثبت شده

یکی از روش های کاربردی برای تحلیل سهام ، تعیین نسبت قیمت به ارزش ثبت شده ی شرکت است. سرمایه گذاران به طور معمول از این روش برای یافتن شرکت هایی با رشد بالا که از ارزش کمی برخوردار هستند استفاده می کنند. فرمول نسبت P / B برابر است با قیمت بازار سهام شرکت تقسیم بر ارزش دفتری سهام آن. ارزش دفتری سهام با کسر ارزش دفتری بدهی ها از ارزش دفتری دارایی ها بدست می آید. سرمایه گذاران نسبت P / B پایین را به عنوان نشانه کم ارزش بودن سهام می دانند.

بازده سهام

سرمایه گذاران برای تعیین اینکه شرکت چه میزان بازدهی مثبت برای سهامداران خود دارد ، از بازده سهام استفاده می کنند. تجزیه و تحلیل ROE می تواند به شما در یافتن شرکت هایی که سودآور هستند ، کمک کند. ROE با تقسیم درآمد خالص بر ارزش سهام متوسط ​​سهامداران محاسبه می شود. افزایش مداوم ROE نشانه خوبی برای سرمایه گذاران است.

تجزیه و تحلیل رشد

قیمت سهام را دنبال می کند ، بنابراین برای اینکه بدانید قیمت سهام در آینده صعودی خواهد بود یا خیر ، باید بدانید که درآمد آینده به کجا می رود. متأسفانه ، هیچ فرمول سریعی وجود ندارد که بتواند به شما بگوید برای درآمد آینده چه انتظاری دارید. تحلیلگران با تجزیه و تحلیل ارقام گذشته از رشد فروش و حاشیه سود ، همراه با روند سودآوری در آن صنعت خاص ، برآورد خود را انجام می دهند. این اساساً اتفاقات گذشته را به آنچه انتظار می رود در آینده رخ دهد متصل می کند. پیش بینی دقیق درآمد ، آزمایش نهایی توانایی تجزیه و تحلیل سهام شما است ، زیرا این به خوبی نشان می دهد که شما درک درستی از آن صنایع و شرکت ها دارید.

کیفیت مدیریت

کیفیت مدیریت همچنین یک عامل مهم برای یک تحلیلگر سهام است. اغلب گفته می شود هیچ شرکت خوب یا بدی وجود ندارد ، فقط مدیران خوب یا بد هستند. مدیران مسئولیت آینده شرکت را بر عهده دارند. با انجام برخی تحقیقات در اینترنت می توانید مدیریت شرکت و کیفیت هیئت مدیره را ارزیابی کنید. انبوهی از اطلاعات در مورد هر شرکت سهامی عام وجود دارد.

سه سناریو برای اصلاح قیمت سوخت گاز

میز نفت- مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی با مبنا قرار دادن اقتصاد ضعیف چند پتروشیمی خوراک مایع در حالی پیشنهاد تعویق در افزایش قیمت سوخت همه پتروشیمی‌ها را ارائه کرده که به عقیده کارشناسان حاشیه سود پتروشیمی‌ها به خصوص خوراک گازی‌ها بسیار بالا است.

به گزارش میز نفت ، در لایحه بودجه سال 1401، افزایش نرخ سوخت گاز طبیعی تحویلی به صنایع به ویژه صنایع پالایش نفت و پتروشیمی به عنوان منابع ردیف 5 تبصره 14 مورد استفاده قرار گرفته است.

در قانون بودجه سال 1400 ‌به منظور اجرای ماده 1 قانون هدفمند کردن یارانه‌ها، نرخ سوخت واحدهای پالایشگاهی، پتروشیمی، فولادی و سایر واحدهای تولید فلزات و کانی‌های فلزی برابر 30 درصد، واحدهای سیمانی برابر 10 درصد و سایر صنایع به غیر از نیروگاه‌ها برابر 10 درصد نرخ متوسط خوراک گاز تحویلی به شرکت‌های پتروشیمی در نظر گرفته شد.

با هدف کاهش یارانه پنهان انرژی، افزایش درآمد دولت و تک نرخی شدن نرخ گاز طبیعی تحویلی به صنعت پتروشیمی، در لایحه بودجه سال 1401 مقرر شده است، نرخ سوخت گاز پتروشیمی‌ها، پالایشگاه‌ها و صنایع پایین‌دستی، مجتمع‌های احیای فولاد و مصارف مربوط به یوتیلیتی شامل برق، آب، اکسیژن و غیره آنها معادل 100 درصد نرخ خوراک گاز پتروشیمی‌ها، و نرخ سوخت گاز صنایع سیمان و سایر صنایع معادل 10 درصد نرخ خوراک پتروشیمی‌ها قیمت‌گذاری شود.

در این راستا مرکز پژوهش‌های مجلس فرمول حاشیه سود در گزارشی با عنوان «تحلیلی بر افزایش نرخ سوخت گاز در صنایع پتروشیمی و پالایشگاهی» به این موضوع پرداخته است. در بخشی از متن این گزارش آمده است:

براساس گزارش شرکت ملی صنایع پتروشیمی در سال 1400 ، حدود 77 میلیون مترمکعب در روز (حدود 28 میلیارد مترمکعب در سال) گاز طبیعی در صنعت پتروشیمی مصرف می‌شود. حدود 54 درصد از این مقدار معادل 42 میلیون مترمکعب در روز به عنوان سوخت و مابقی 35 میلیون متر مکعب در روز برای خوراک در صنعت پتروشیمی مصرف شده است. در نمودار 1، گاز مصرفی در صنعت پتروشیمی به تفکیک مصارف مختلف آورده شده است.

طبق محاسبات انجام شده، درآمد حاصل از اصلاح نرخ سوخت گاز پتروشیمی‌ها برابر با نرخ خوراک گاز، حدود 299 هزار میلیارد ریال برآورد می‌شود.

همچنین مطابق با آمار اخذ شده از سازمان برنامه و بودجه، میزان مصرف گاز طبیعی در پالایشگاه‌های نفت کشور و تلمبه‌خانه‌ها و صنایع پایین‌دستی آنها معادل 8 میلیارد مترمکعب در سال 1401 پیش‌بینی می‌شود. لذا درآمد حاصل از اصلاح نرخ سوخت گاز پالایشگاه‌های نفتی حدود 191 هزار میلیارد ریال برآورد می‌شود.

با هدف ارزیابی آثار اجرای سیاست افزایش نرخ سوخت گاز مجتمع‌های پتروشیمی و پالایشگاه‌های نفتی، در ادامه تاب‌آوری این صنایع در برابر افزایش نرخ سوخت، از طریق انجام تحلیل حساسیت در سناریوهای مختلف انجام شده است.

سناریوی 1 مربوط به پیشنهاد دولت در لایحه بودجه 1401 است. سناریو 2 حالتی را تصویر می‌کند که در سال آتی به یکباره و طی یک سال سیاست تک نرخی شدن خوراک و سوخت گاز صنعت پتروشیمی به معادل نرخ خوراک تعدیل یافته پتروشیمی (نرخ سوخت و خوراک گاز معادل 85 درصد نرخ حاصل از فرمول قیمت‌گذاری خوراک گاز طبیعی پتروشیمی‌ها) اعمال شود.

سناریو 3 بیانگر وضعیتی است که با هدف افزایش تدریجی نرخ سوخت گاز و رسیدن به نرخ خوراک گاز صنعت پتروشیمی طی سه سال، در سال 1401 ، نرخ سوخت گاز به معادل 60 درصد نرخ خوراک گاز پتروشیمی رسیده و در دو سال بعد هر سال 20 درصد به عدد 60 درصد تا رسیدن به نرخ خوراک گاز پتروشیمی اضافه شود.

در جدول 1 تأثیر سیاست افزایش نرخ سوخت گاز بر متوسط حاشیه سود مجتمع‌های پتروشیمی خوراک گاز و مایع ارائه شده است.

به دلیل تفاوت ماهوی شرکت‌های پتروشیمی خوراک مایع و گاز، تأثیر اجرای افزایش نرخ سوخت معادل نرخ خوراک گاز بر وضعیت مالی آنها نیاز به بررسی مجزا دارد. طبق نتایج جدول 1، در صورت اجرای لایحه بودجه 1401 و افزایش نرخ سوخت پتروشیمی‌ها معادل نرخ خوراک گاز آنها، متوسط حاشیه سود شرکت‌های پتروشیمی گازی از 42.21 درصد به 30.3 رصد و حاشیه سود پتروشیمی‌های خوراک مایع از 20.75 درصد به 17.5 درصد می‌رسد.

بر اساس آمار جدول 1 مشاهده می‌شود در اثر اعمال سیاست پیشنهادی در لایحه بودجه 1401 ، وضعیت مالی پتروشیمی‌های خوراک گازی نسبت به پتروشیمی‌های خوراک مایع تحت تأثیر بیشتری قرار می‌گیرد. از سویی با توجه به سهم بالای هزینه خوراک پتروشیمی‌های خوراک مایع، این پتروشیمی‌ها عمدتا وضعیت اقتصادی ضعیف‌تری نسبت به پتروشیمی‌های خوراک گازی دارند، به طوری که برآوردها نشان می‌دهد در صورت اعمال سیاست افزایش نرخ سوخت، تعدادی از شرکت‌های پتروشیمی خوراک مایع زیان‌ده خواهند شد.

در جدول 2 تأثیر سیاست افزایش نرخ سوخت گاز بر متوسط حاشیه سود پالایشگاه‌های نفتی آورده شده است. مطابق اطلاعات ارائه شده در جدول 2، در سناریو 1 (اجرای لایحه بودجه 1401 و افزایش نرخ سوخت گاز پالایشگاه‌ها تا معادل نرخ خوراک گاز پتروشیمی‌ها)، حاشیه سود پالایشگاه‌ها کاهش زیادی خواهد داشت.

شایان ذکر است علیرغم کاهش حاشیه سود پالایشگاه‌ها به میزان 1 تا 3 درصد، به علت پایین بودن حاشیه سود این واحدها (عمدتا زیر 10 درصد)، سودآوری شرکت‌های پالایشی به مقدار 20 تا 35 درصد کاسته می‌شود که اقتصاد این واحدها را با مشکلات اساسی مواجه خواهد کرد.

*پیشنهاد تداوم رانت همه پتروشیمی‌ها به دلیل اقتصاد ضعیف چند پتروشیمی خوراک مایع

به گزارش خبرگزاری فارس، درباره گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس یک نکته حائز اهمیت وجود دارد. هر چند درباره اصل موضوع مبنی بر لزوم افزایش قیمت سوخت پتروشیمی‌ها و پالایشگاه‌ها هیچ اختلاف نظری وجود ندارد اما معلوم نیست که چرا در گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس بدون توجه به حاشیه سود بالای پتروشیمی‌های خوراک گازی، صرفا بر حاشیه سود پایین چند پتروشیمی‌ خوراک مایع تمرکز شده است و مبتنی بر آن، یک پیشنهاد کلی برای تعویق در افزایش قیمت سوخت این واحدها ارائه شده است.

طبق اطلاعات جدول 1، حتی حاشیه سود متوسط پتروشیمی‌های خوراک مایع نیز در صورت تصویب پیشنهاد دولت، بیش از 17 درصد خواهد بود که باز هم به نسبت حاشیه سود پتروشیمی سایر کشورها رقم قابل ملاحظه‌ای است. به بیان دیگر صحیح نیست که صرفا با در نظر گرفتن حاشیه سود چند پتروشیمی خوراک مایع با اقتصاد غیربهینه، یک حکم کلی با رانت‌ قابل توجه را به تمامی پتروشیمی‌ها به خصوص پتروشیمی‌های خوراک گازی اعطا کرد.

اما با رعایت ملاحظات، تفکیک افزایش قیمت سوخت پتروشیمی‌ها مبنی بر دسته‌بندی خوراک گازی و خوراک مایع پیشنهاد منطقی‌تری به نظر می‌رسد و می‌توان در لایحه بودجه ضمن حفظ قیمت‌گذاری سوخت برای پتروشیمی‌های خوراک گازی معادل 100 درصد قیمت خوراک، قیمت سوخت پتروشیمی‌های خوراک مایع را معادل 85 درصد قیمت خوراک گاز در نظر گرفت که البته در فرآوری قانونی این موضوع چالش‌هایی وجود دارد.