سهام موجود در داوجونز

در انتخاب شرکت های تشکیل دهنده شاخص هیئت داو جونز تحریریه اقدام به گزینش شرکت‌های بزرگی کردند که در میان سرمایه‌گذاران به سابقه رشد و سود بالا معروف بودن در جدول۴-۸ شرکت عضو بورس سهام نیویورک و نزدک که شاخص داوجونز را شکل میدهد.

داو جونز: ظاهر، محاسبه، مزایا، معایب

بر اساس ارزش بازار سهام از تجزیه و تحلیل و سهام موجود در داوجونز ارزیابی از شرایط بازار متفاوت است. در این فرایند، یک موقعیت کلیدی است شاخص سهام برگزار شد. یک چه است شاخص بازار سهام؟ این تعداد نشان دهنده پویایی و سطح قیمت سهام، اعضای بورس را برای یک زمان خاص. هر بورس آن شاخص سهام: شاخص داو جونز (DJI) در نیویورک، شاخص نیکی (نیکی) در ژاپن، DAX (DAX) در آلمان و غیره DJI شاخص صنعتی - در این مقاله ما در اولین از شاخص در حال ظهور است.

ظاهر

شاخص دلار داو جونز توسط چارلز داو در اواخر ماه مه سال 1896 به ردیابی تغییرات در مولفه صنعتی از بازارهای سهام اختراع شد. برای اولین بار در شاخص شامل 12 شرکت. در حال حاضر این تعداد رسیده است 30. این شرکت ها وارد تمام صنایع، به جز برای حمل و نقل، انرژی و آب. شرکت های درگیر در انتخاب Charlz دو شاو لو خود را، و پس از آن او شروع به ساختن تحلیلگران عمده و سردبیران مجله "وال استریت ژورنال". شاخص شامل شرکت های مانند "کوکا کولا"، "مایکروسافت"، "والت دیزنی"، "اینتل"، "مک دونالد" و دیگران است.

محاسبه

در ابتدا، شاخص داو جونز از سیستم ساده محاسبه شد: آن است که میانگین حسابی از قیمت سهام در مجموع شرکت های او بود. در حال حاضر، ارزش شاخص متفاوت در نظر گرفته. فرمول بسیار ساده است: از مجموع هزینه های سهام دریافتی توسط ضریب تصحیح (داو مقسوم علیه) تقسیم شده است. این مقسوم علیه تعدادی از شرکت در شاخص است. با تشکر از این فرمول به حساب میانگین تبدیل شده است. اما پس از حوادث در حالی که مانند تغییر در لیست شرکت ها و انشعابات (بخش از سهام)، تاثیر قابل توجهی در مقسوم علیه داو. در حال حاضر، ارزش خود را کمتر از 1 بزرگتر از مجموع از سهام گنجانده شده است، یعنی ارزش DJI. معنای تغییرات تقسیم در این حقیقت که بدون اتفاق قابل توجهی هیچ تاثیری بر ارزش حال، و آن همان باقی ماند. برای این تقسیم و تغییر دهید.

مزایای

1. آسان و سهولت در محاسبه (با ظهور محاسبه تقسیم کمی مشکل تر بود).

2. سابقه طولانی است. داو - نمادی از بازار سهام امریکا است. تجزیه و تحلیل پویایی آن در چنین طول گسترده ای از زمان باز می شود تا در مقابل نظریه پردازان و پزشکان به جای فرصت ها.

کاستی

1. شاخص داو جونز نشان می دهد که میانگین قیمت سهام، بدون مقایسه آنها را به ارزش پایه. بنابراین، آن را باید در رابطه با یک مقدار مشخص، که به عنوان پایه ای برای مقایسه خدمت می کنند و به یک تاریخ خاص گره خورده بود در نظر گرفته شود.

2. نقطه ضعف قابل توجهی ترین - آن روش محاسبه خود را، که در آن قیمت اضافه شده از سهام موجود در شرکت خود، و سپس مبلغ کل است ضریب تصحیح (داو مقسوم علیه) تقسیم شده است. به عنوان یک نتیجه، حتی اگر سرمایه از یک شرکت کمتر از دیگر است، اما با قیمت سهام آن سهام موجود در داوجونز بالا، آن را در شاخص تاثیر قابل توجهی بیشتر است.

3. شامل یک مجموع از 30 شرکت ها، شاخص داو جونز به نظر می رسد در نقش شاخص خیلی خوب نیست، منعکس کننده فعالیت کلی بازار سهام است. گاهی اوقات، برای عینیت بیشتری با DJI تحلیلگران استفاده از 500 S & P.

سهام موجود در داوجونز

میانگین صنعتی داو جونز (DJIA) یک سهام موجود در داوجونز شاخص برای بازار سهام است که ارزش ۳۰ شرکت بزرگ دولتی آمریکایی را نشان می ‌دهد.

نشان می‌ دهد که چگونه این شرکت ‌ها در بازار سهام نسبت به فاز های مختلف زمان معامله کردند.

داو یک شاخص اقتصادی برای بیش از یک قرن بوده ‌است.

همچنین یکی از شاخص ‌هایی است که بیشترین استفاده را دارد، نقش اساسی در بازار بورس ایفا می ‌کند و با این روش، مردم درآمد و سرمایه ‌گذاری خود را مدیریت می ‌کنند.

اغلب سرمایه گذاران از DJIA برای مقایسه عملکرد دارایی ‌های خود استفاده می ‌کنند و حتی می ‌توانند در همان DJIA سرمایه ‌گذاری کنند.

تاریخچه داو جونز

میانگین صنعتی داو جونز در سال ۱۸۸۵ تاسیس شد.

داو جونز یکی از شاخص‌ های متعددی بود که توسط چارلز داو، ادوارد جونز و چارلز برگستریسر ایجاد شد.

داو ناشر روزنامه وال استریت بود.

جونز متخصص آمار بود و برگستریسر یک روزنامه ‌نگار بود که نام ژورنال وال استریت را اختراع کرد.

آن‌ ها DJIA را به منظور دستیابی به ابزاری برای ارزیابی سلامت عمومی بخش صنعتی ایجاد کردند.

در ابتدا، شاخص شامل دوازده سهام صنعتی بود.

اما در طول زمان تمرکز شاخص تغییر یافته تا سایر صنایع نوظهور را به اقتصاد آمریکا وارد کند.

در واقع، امروزه، شامل تعداد بسیار کمی از شرکت ‌های صنعتی می شود.

سهام موجود در داو

شاخص داو جونز شاخص وزنی قیمت است که به این معنی است که سهام دارای قیمت‌ های بالاتر تاثیر بیشتری بر ارزش شاخص دارند. این شرکت شامل ۳۰ سهام از بخش‌ های مختلف از جمله مواد، کالا های مصرفی، امور مالی، مراقبت ‌های بهداشتی، صنعت، نفت و گاز، فن‌آوری، مخابرات و خدمات عمومی است.

با این حال، شاخص می ‌تواند به شاخص ‌های فرعی تقسیم شود تا نظارت بر عملکرد را تسهیل کند.

این ها براساس این حقیقت هستند که شرکت ‌ها دارای ارزش زیاد، ارزش متوسط یا ارزش کم در نظر گرفته می ‌شوند.

سهام دارای حجم و ارزش زیاد، ۷۰ درصد شاخص یعنی اکثریت آن را تشکیل می ‌دهد.

شرکت ‌ها در داخل DJIA به طور مرتب تغییر می ‌کنند.

در حقیقت هیچ یک از ۱۲ نسخه اصلی هنوز نمایش داده نشده است.

آخرین شرکتی که اضافه شد، شرکت سیسکو در ژوئن ۲۰۰۹ بود. علاوه بر سیسکو، تنها شش شرکت در ده سال گذشته اضافه شده ‌اند: بانک آمریکا (۲۰۰۸)، چورون (۲۰۰۸)، کرفت (2008)، پفیزر (۲۰۰۴)، وریزون (۲۰۰۴) و ترولز اینشورنس (2009).

جنرال موتورز از سال ۱۹۰۷ یکی از طولانی ‌ترین شرکت‌ ها از نظر فعالیت بوده ‌است.

با این حال، این دوره زمانی به پایان رسید که در طول بحران اقتصادی سال ۲۰۰۹ حذف شد.

ویراستاران ژورنال وال استریت مسئول انتخاب و مرور شرکت‌ های DJIA برای ارایه دیدگاه گسترده از محیط شرکت های آمریکایی هستند.

نحوه استفاده از DJIA

DJIA چندین کاربرد دارد، از جمله:

1. نظارت بر شرایط بازار.

DJIA احتمالا مهم‌ ترین شاخص برای اندازه ‌گیری سلامت بازار سهام است.

شاخص‌ های اصلی مانند DJIA، درک فوری از بازار سهام به طور کلی فراهم می کنند.

چرا که روند کلی به راحتی قابل ‌شناسایی است.

2. شاخص عملکرد.

DJIA همچنین می‌ تواند عملکرد آینده سهام فردی، وجوه متقابل و ETF های مربوط به عملکرد DJIA را نشان دهد.

به عنوان مثال، با نگاه به ضریب بتا، این امکان وجود دارد که یک ایده از این که چقدر ارزش بازار یک شرکت می ‌تواند در رابطه با حرکت DJIA افزایش یابد یا کاهش یابد، بدست آید.

اگر DJIA تا ۱۰ % افزایش یابد و ضریب بتا یک سهام معین ۰، ۵ باشد، به احتمال زیاد بازده آن ۵ درصد خواهد بود.

بدیهی است، مانند هر استراتژی یا روش سرمایه‌گذاری، استفاده از ضریب بتا برای پیش‌بینی بازده آتی یک روش حساب‌ شده نیست.

3. عملکرد تاریخی.

شاخص داو جونز یکی از قدیمی ‌ترین شاخص ها است.

از آنجا که مدت طولانی است که فعالیت می کند، سرمایه گذاران می ‌توانند بر عملکرد خود در طول سال ‌ها نظارت داشته باشند تا همبستگی را در طول زمان با چندین عامل، مانند دیگر شاخص‌ ها، رویداد های فرهنگی قابل‌ توجه و حتی نقاط خورشیدی مورد مطالعه قرار دهند.

4. سرمایه گذاری.

اگر می‌ خواهید سرمایه‌ گذاری خود را متنوع کنید و ریسک خود را کاهش دهید، می ‌توانید به جای خریدن هر یک از ۳۰ شرکت به صورت داخلی، این شاخص را بخرید.

با استفاده از این استراتژی می‌ توانید موقعیت ‌های متعددی را بدون پرداخت حق معامله و یا هزینه ‌های مدیریت سرمایه متقابل و سرمایه‌گذاری در تعدادی از شرکت ‌های با نفوذ و مهم ایالات ‌متحده خریداری کنید.

5. معیار.

DJIA می‌ تواند یک نقطه موثر برای ارزیابی عملکرد پورتفولیو و سرمایه‌گذاری ‌های فردی باشد.

به عنوان مثال، اگر پورتفولیوی شما به طور مداوم از DJIA بهتر استفاده می کند، می ‌توانید شرط ببندید که از یک استراتژی برنده استفاده می‌ کنید.

با این حال، اگر یک سهام خاص به طور مداوم DJIA ناکار آمد داشته باشد (به خصوص در بازار خرسی و گاوی و بازار خرسی)، ممکن است، بخواهید آن را با سرمایه‌گذاری‌ هایی که حداقل، DJIA را نظارت می کنند و یا حتی از DJIA فراتر هستند، جایگزین کنید.

انتقاد از DJIA

بسیاری از افراد مشهور می‌ توانند شهادت دهند که ممکن نیست همه را راضی نگه دارد.

طی سال‌ها، DJIA منتقدانی داشته است.

برخی از قانع کننده ترین استدلال ‌های آن‌ها شامل موارد زیر است:

1. نمایش کوچک تر.

DJIA نشان‌ دهنده درصد بسیار کمی از سهام در کل بازار سهام در مقایسه با بسیاری از دیگر شاخص ‌ها است.

در حقیقت نزدیک به ۱۰۰۰۰ شرکت در آمریکا لیست شده ‌اند.

با این حال، داو جونز فقط ۳۰ مورد از اینها را ثبت می ‌کند.

به همین دلیل، بسیاری از سرمایه گذاران شاخص‌ هایی مانند S & P 500 را ترجیح می‌ دهند که نمونه بزرگ‌ تری را اندازه‌ گیری می ‌کنند.

2. متناسب با قیمت، نه درصد.

یک مساله کلیدی با شاخص ‌های مبتنی بر قیمت مثل DJIA وجود دارد:

آن‌ ها درصد تغییرات قیمت سهام را در نظر نمی ‌گیرند که برای بسیاری از سرمایه گذاران بسیار مهم است.

به عنوان مثال، اگر دو شرکت در DJIA با قیمت ۱۰۰ و ۱۰ دلار فعالیت می ‌کنند و قیمت اولین سهام تا ۱ دلار افزایش می‌ یابد در حالی که بقیه تا ۱ دلار کاهش می‌ یابند، DJIA بدون تغییر باقی خواهد ماند.

این مورد حتی صورت خواهد گرفت که سهام ۱۰۰ دلار، سود ۱ درصد داشته باشد، در حالی که ۱۰ سهم به میزان ۱۰ درصد افت داشته ‌است.

3. به وسیله تقسیمات و یا سود سهام تنظیم نشده است.

از آنجا که این شاخص دارای قیمت وزنی است، DJIA سهم تقسیم سهام یا سود سهام را تنظیم نمی‌ کند.

این بدان معنی است که اگر یک شرکت یک تقسیم یا یک سود سهام اعلام کند، شاخص سقوط خواهد کرد.

حتی اگر سرمایه گذاران سهام را نگه نداشته باشند.

هنگامی که DJIA به عنوان مرجع برای عملکرد بازار مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

این نوع اثر می ‌تواند آنچه واقعا اتفاق می ‌افتد را توجیه کند.

کلام آخر

اگرچه بسیاری از انتقادات معتبر هستند، میانگین صنعتی داو جونز یک شاخص سهام مهم و تاثیرگذار است که به این زودی از بین نخواهد رفت. علاوه بر این، در طول سال‌ها ثابت شده ‌است که نقطه تاثیرگذار برای سرمایه‌ گذاری و ابزاری برای سرمایه گذاران بوده ‌است.

در حقیقت، این یک سرگرمی برای مرتبط کردن فعالیت جهانی با شاخص‌ های بازار مانند سهام موجود در داوجونز DJIA است.

باور کنید که DJIA گنجینه ‌ای از داده را برای درک رفتار های سرمایه‌ گذاری و طیف گسترده‌ ای از عواملی است که بر آن تاثیر می ‌گذارند.

اما همبستگی بازار تنها یکی از کاربرد های متعدد DJIA است.

چگونه از DJIA برای فعالیت های سرمایه گذاریتان استفاده می کنید؟

یک حساب تجاری دمو آنلاین با itbfx.com باز کنید و شروع به تمرین تجارت آنلاین کنید.

پلت فرم های تجاری برنده جایزه ما مانند متا تریدر ۵ را بررسی کنید و اولین تجربه تجاری تان را در بازارهای ارز دریافت کنید.

یک CFD آزمایشی ایجاد کنید و این حساب دمو را همین امروز در itbfx.com به اشتراک بگذارید.

حساب دمو ما یک حساب عملی و آزمایشی است.

به شما این امکان را می ‌دهد که معاملات روز را با طیف وسیعی از ابزار های مالی، از بازار سهام، فیوچرز گرفته تا CFDها و ارزهای دیجیتال تمرین کنید.

شاخص بازار سهام چیست؟ مفهوم وانواع آن کدام است؟

شاخص بازار سهام چیست؟ ارزش ترکیبی از گروهی از سهام هایی است که در بازار ثانویه معامله می شود. تغییرات شاخص بازار سهام در برگیرنده علائم و اطلاعاتی از تغییرات گسترده اوراق بهادار موجود در بازار ثانویه برای سرمایه گذاران است .

جدول۳-۸فهرستی از برخی از شاخص‌های عمده بازار سهام آمریکا را که مربوط به ۶ نوامبر سال ۲۰۰۷ میلادی است نشان می‌دهد، شکل ۱۱-۸ نیز گویای روندهای موجود دربرخی از این شاخص‌ها

• شاخص متوسط صنعتی
• داوجونز شاخص ترکیبی.DJIA
• شاخص ترکیبی اس اند پی S&P
• شاخص ترکیبی نزدک NASDAQ

و شاخص۰۰۰ ۵ سهام ویلشایر در فاصله زمانی بین سال‌های ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۸ میلادی است توجه داشته باشید که تغییرات این شاخص‌ها در طول ۱۹ سال همبستگی بالایی با همدیگر دارند.

و در واقع پس از دوره رشد بی سابقه همه این شاخص‌ها در فاصله زمانی بین سال‌های ۱۹۹۵ تا دو تا ۲۰۰۰ میلادی این شاخص‌ها را در اوایل دهه ۲۰۰۰ به دلیل رکورد فعالیت‌های اقتصاد سیاسی اقتصادی در آمریکا باعث با کاهش مواجه شده‌اند و سپس دوباره با روند ثابتی شروع به رشد کرده‌اند.

شاخص متوسط صنعتی داوجونز:

شاخص متوسط صنعتی داوجونز شناخته ترین شاخص بازار سهام است.این شاخص برای اولین بار در سال ۱۸۹۶ میلادی و به عنوان شاخص ۱۲ سهام صنعتی منتشر شد در سال ۱۹۲۸ توسعه یافت و هیئت تحریریه مجله وال استریت که در مالکیت شرکت داوجونز است. این شاخص‌ها در برگیرنده ارزش ۳۰ شرکت بزرگ تعیین کردند.

در انتخاب شرکت های تشکیل دهنده شاخص هیئت داو جونز تحریریه اقدام به گزینش شرکت‌های بزرگی کردند که در میان سرمایه‌گذاران به سابقه رشد و سود بالا معروف بودن در جدول۴-۸ شرکت عضو بورس سهام نیویورک و نزدک که شاخص داوجونز را شکل میدهد.

شرکت داوجونز همچنین شاخص هایی را به عنوان شاخص ۲۰ شرکت حمل و نقل شاخص ۱۵ شرکت عام المنفعه و شاخص ترکیبی متشکل از کل ۶۵ شرکت موجود در صنعت ارائه کرده است.

از آنجایی که شاخص داو جونز فقط متشکل از سهام ۳۰ شرکت است همواره مورد نقد منتقدان بوده است . آنها معتقدند که سهام ۳۰ شرکت قادر به تعیین روند قیمت صدها شرکت دیگر نخواهد بود قابل قابل توجه است که سهام ۳۰ شرکت تشکیل دهنده شاخص داوجونز نماینده بازار گسترده سهام محسوب می‌شود.

این شرکت ها شرکت های بزرگی در صنعت خود هستند و سهام آن هم به وسیله افراد سرمایه‌گذار و هم نهادهای سرمایه‌گذار نگهداری می‌شود.

شاخص ترکیبی بورس سهام نیویورک:

در سال ۱۹۶۶ بورس سهام نیویورک برای دستیابی به یک معیار عملکرد جامع برای کل بازار بورس سهام نیویورک شاخص ترکیبی را ارائه کرد.

این شاخص شامل تمامی سامانه عادی پذیرفته شده در بورس سهام نیویورک است علاوه بر شاخص ترکیبی سهام موجود دربورس سهام نیویورک به چهار گروه تقسیم می شود:

سهام شرکت‌های صنعتی.

ارزش هر یک از این شاخص‌ها به صورت روزانه و در قالب شاخص معین گزارش می‌شود. شاخص بورس سهام نیویورک جزو شاخص‌های مبتنی بر ارزش بازار محسوب می‌شود.

که در آن ارزش جاری بازار تعداد سهام منتشر شده ضربدر قیمت سهام تمامی سهام های موجود در شاخص با همدیگر جمع می‌شوند و به ارزش آنها بر اساس عدد مبنا تقسیم می‌شود هر تغییری هر دو در سهام موجود در شاخص از طریق تعدیل ارزش پایه شاخص محاسبه می شود.

شاخص ۵۰۰سهام اس اند پی(S&P500):

شاخص ۵۰۰ سهام اس اند پی که شاخص مبتنی بر ارزش بازار است به وسیله شرکت استاندارد پورز ایجاد شد و شامل سهام ۵۰۰ شرکت بزرگ آمریکا است که در بورس سهام نیویورک به نزدیک پذیرفته شده اند آن دسته از سامانه بورس سهام نیویورک در شاخص ۵۰۰ سهام اس اند پی وجود دارند بیش از ۸۰ درصد از ارزش کل بازار سهام پذیرفته‌شده در بورس سهام نیویورک را تشکیل می می دهند .

بنابراین روند موجود در شاخص ۵۰۰ سهام اس اند پی می تواند همبستگی بالایی با شاخص ترکیبیNYSEداشته باشد(همبستگی این دو شاخص در طول سالهای ۱۹۸۹ تا ژوئن سال ۲۰۰۷میلادی در حدود ۰/۹۳بوده است).

شرکت استاندارد پورز علاوه بر این شاخص ، شاخص های فرعی دیگری را در خصوص سهام شرکت های صنعتی و عام المنفعه ارائه میکند.

شاخص ترکیبی نزدک :

این شاخص در سال ۱۹۷۱ ایجاد شد شاخص ترکیبی نظر (که یک شاخص مبتنی بر ارزش بازار است).

در برگیرنده سه گروه از شرکت‌های نزدک است شرکت‌های صنعتی بانکی و بیمه این شاخص در برگیرنده تمامی سامانه‌ای است که در نزدیک و در این صنعت معامله می‌شود نزدک شاخص‌های جدا گونه دیگری را نیز در حوزه‌های صنعتی بانکی بیمه رایانه و ارتباطات را از راه دور ارائه می‌کند.

شاخص۵۰۰۰ سهام ویلشایر:

شاخص ۵۰۰۰ سهام ویلشایر در سال ۱۹۷۴ و به منظور پیگیری وآگاهی از تغییرات ارزش بازار سهام ایجاد شد. این شاخص، گسترده ترین شاخص بازار سهام است و میتواند انعکاس کاملی از روندهای کل بازار سهام باشد.

سهام شرکت های موجود در شاخص ۵۰۰۰سهام ویلشایر شامل تمامی سهام هایی است که یکی از شرایط زیر را داشته باشد:سهام شرکت هایی که ادارات مرکزی آن در آمریکا واقع شده باشد:سهام هایی که به طور فعالانه در بازار سهام آمریکا معامله می شوند. و سهام هایی که اطلاعات قیمتی آن به طور کامل در دسترس باشد(البته در این شاخص، سهام های کوچک مربوط به بازار خارج از بورس یا فرابورس لحاظ نشده است).

در حال حاضر این شاخص در برگیرنده سهام ۶،۷۰۰ شرکت است ، اما از آنجایی که این شاخص در ابتدا کار خود را با سهام ۵۰۰۰شروع کرد به همین نام نیز شناخته میشود. این شاخص نیز مانند شاخص ترکیبی ،شاخص ۵۰۰سهام اس اند پی و شاخص ترکیبی نزدک،شاخص مبتنی بر ارزش بازار محسوب می شود. شاخص ۵۰۰۰ سهام ویلشایر دارای مزیت های خاصی است که آن را به بهترین شاخص برای پیگیری روند بازار سهام آمریکا تبدیل کرده است.

از آنجا که سهام شرکت سهامی عامی در این شاخص لحاظ شده است این شاخص نماینده کا بازار محسوب می شود با این حال به دلیل تنوع بالای این شاخص تمایز اینکه کدام بخش یا صنعت سبب ایحاد تغییرات در بازار شده است را غیرممکن میکند.

معرفی ۱۰ شاخص برتر بورس‌های مطرح دنیا

به باور سرمایه‌گذاران بازار سرمایه، شاخص‌های بورس در سراسر جهان به عنوان دماسنج اقتصادی آن کشور برشمرده می‌شوند؛ برهمین اساس، این شاخص‌ها به عنوان شاخص پیشرو که نشان‌دهنده چشم انداز اقتصاد جهانی است در سرتاسر دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به گزارش صدای بانک از پایگاه خبری بازار سرمایه (سنا)، شاخص‌های بورسی در واقع معیارهای مهمی هستند که با بررسی و تحلیل آن‌ها، می‌توان وضعیت گذشته و حال بورس را از جنبه‌های مختلف تاریخی، اقتصادی و همچنین موضوعاتی همانند وضعیت سیاسی و اجتماعی، ارزیابی کرد.
این شاخص‌ها توسط بیشتر معامله‌گران به عنوان شاخص اول بازار شناخته می‌شوند و با توجه به تأثیر بسیار زیاد وضعیت اقتصادی بازار سرمایه هر کشور، این شاخص‌ها به عنوان شاخص پیشرو که نشان‌دهنده چشم انداز اقتصاد جهانی است در سرتاسر دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرند.
۱- شاخص صنعتی داوجونز (Dow jones index)
شاخص صنعتی داوجونز قدیمی‌ترین شاخص بورس اوراق بهادار نیویورک است که تغییرات قیمتی سهام ۳۰ شرکت برتر صنعتی، ۲۰ شرکت حمل و نقل و ۱۵ شرکت خدماتی را نشان می دهد. ۵۷ شرکت از ۶۵ شرکت در شاخص متعلق به بورس نیویورک و بقیه متعلق به نزدک است.
میانگین صنعتی داو جونز در سال ۱۸۸۵ تاسیس شد. داو جونز یکی از شاخص‌های متعددی بود که توسط چارلز داو، ادوارد جونز و چارلز برگستریسر ایجاد شد. داو ناشر روزنامه وال استریت بود. جونز متخصص آمار بود و برگستریسر یک روزنامه ‌نگار بود که نام ژورنال وال استریت را اختراع کرد. آن‌ ها DJIA را به منظور دستیابی به ابزاری برای ارزیابی سلامت عمومی بخش صنعتی ایجاد کردند. در ابتدا، شاخص شامل دوازده سهام صنعتی بود اما در طول زمان تمرکز شاخص تغییر یافته تا سایر صنایع نوظهور را به اقتصاد آمریکا وارد کند. در واقع، امروزه شامل تعداد بسیار کمی از شرکت ‌های صنعتی می‌شود.
این شاخص توسط اکثر معامله‌گران به عنوان شاخص اول بازار جهان مطرح است. با توجه به تأثیر بسیار زیاد وضعیت اقتصادی آمریکا، این شاخص به عنوان شاخص پیشرو که نشان‌دهنده چشم انداز اقتصاد جهانی است در سرتاسر دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
شاخص داو جونز شاخص وزنی قیمتی است. به این معنا که سهام دارای قیمت‌های بالاتر تاثیر بیشتری بر ارزش شاخص دارند. این شرکت شامل ۳۰ سهام از بخش‌ های مختلف از جمله مواد، کالا های مصرفی، امور مالی، مراقبت ‌های بهداشتی، صنعت، نفت و گاز، فن‌آوری، مخابرات و خدمات عمومی است. با این حال، شاخص می‌تواند به شاخص‌های فرعی تقسیم شود تا نظارت بر عملکرد را تسهیل کند. این ها براساس این حقیقت هستند که شرکت‌ها دارای ارزش زیاد، ارزش متوسط یا ارزش کم در نظر گرفته می‌شوند. سهام دارای حجم و ارزش زیاد، ۷۰ درصد شاخص یعنی اکثریت آن را تشکیل می‌دهد.
هنگامی که این شاخص برای اولین بار در سال ۱۸۹۶ به بازار معرفی شد، تنها شامل سهام ۱۲ کمپانی می‌شد. هر یک از آن کمپانی‌ها به‌عنوان شرکت اصلی در صنعت خود فعالیت می‌کردند، برای مثال اصلی‌ترین شرکت‌ها در صنایع ریل‌سازی، بافت و کتان، گاز، شکر، تنباکو و صنایع نفتی برای اندازه‌گیری این شاخص انتخاب شدند. در حال حاضر، شاخص میانگین صنعتی داوجونز شامل ۳۰ شرکت می‌شود که هر کدام از آن‌ها از بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان به‌شمار رفته و درآمدی بسیار بالا دارند. از این کمپانی‌ها می‌توان به شرکت والت دیزنی، مک دونالد، اکسون موبیلExxon Mobil ، NIKE، اپل، کوکاکولا، Intel، Visa و مایکروسافت اشاره کرد.

۲- شاخص استاندارد S&P۵۰۰
شاخص S&P ۵۰۰ محصول شرکت Standard & Poor’s است. این شرکت توسط هنری ورنام پور Henry Varnum Poor در سال ۱۸۶۰ میلادی تاسیس شد و کار آن جمع‌آوری اطلاعات و تحلیل دیتاهای مالی شرکت‌ها است.
در سال ۱۹۴۱ میلادی، شرکت‌های آمار استاندارد (Standard Statistics Co) و انتشارات پور (Poor’s Publishing Co) باهم ادغام شدند و نام آن به Standard & Poor’s تغییر کرد. در سال ۱۹۵۷ میلادی، این شاخص به‌عنوان اولین شاخص بازار سهام در جهان، با قابلیت ردیابی توسط کامپیوتر به بازار معرفی شد. این شاخص در ابتدا تعداد سهام کمی را دنبال می‌کرد، اما با گذشت زمان، تعداد سهام حاضر در این شاخص به ۵۰۰ شرکت افزایش یافت و شاخص S&P ۵۰۰ ایجاد شد.
شاخص S&P مبتنی بر ۵۰۰ سهم مختلف است به طوری که شامل سهام ۴۰۰ شرکت صنعتی، ۴۰ شرکت خدماتی، ۲۰ شرکت حمل و نقل و ۴۰ موسسه مالی است. وزن سهام تشکیل‌دهنده این شاخص در هر لحظه متناسب با ارزش بازار محاسبه می‌شود. شاخص مورد بحث، شرکت‌هایی که هم در بورس نزدک و هم NYSE است را مورد بررسی قرار می‌دهد. ارزش بازار S&P ۷۰ تا ۸۰ درصد کل ارزش بازار سهام ایالات متحده است.
در محاسبه S&P ۵۰۰ از میانگین وزنی استفاده می‌شود، بنابراین هرچه ارزش بازارِ شرکتی بیشتر باشد، میزان اثرگذاری آن شرکت بر شاخص نیز بیشتر خواهد بود. همچنین در محاسبه این شاخص تنها سهام شناور آزاد شرکت‌ها که به صورت عمومی قابل معامله است، در نظر گرفته می‌شود.
شرکت‌های حاضر در این شاخص ثابت نیستند و مدام تغییر می‌کنند. این شرکت‌ها توسط کمیته‌ ویژه‌ای انتخاب می‌شوند. برای ورود به لیست ۵۰۰ شرکت برتر عواملی چون ارزش بازار، میزان نقدشوندگی، درصد سهام شناور آزاد و حوزه فعالیت شرکت بررسی می‌شود. شرکت‌هایی که توسط این کمیته انتخاب می‌شوند، نماینده صنعت خود در اقتصاد ایالات‌متحده محسوب می‌شوند. سهام این شرکت‌ها باید در بورس نیویورک و یا بورس نزدک پذیرفته شده‌ باشد.
اپل، مایکروسافت، آمازون، تسلا، برکشایر هاتاوای، جانسون اند جانسون Johnson & Johnson و UnitedHealth Group Incorporated از جمله شرکت های پذیرفته شده در این شاخص هستند.
برای مشاهده فهرست به‌روز شده شرکت‌های شاخص S&P ۵۰۰ اینجا را کلیک کنید.

۳- شاخص نزدک ۱۰۰
تاریخچه شروع فعالیت‌های شاخص نزدک صد به سال ۱۹۸۵ بر می‌گردد. این شاخص از این سال تا به امروز سعی کرده است که همواره خود را ارتقا دهد. این ارتقا باید به همراه بورس اوراق بهادار نیویورک باشد. شاخص نزدک ۱۰۰ Nasdaq شامل شرکت‌های مختلف خارجی از کشورهای متعدد می‌شود.
شاخص نزدک ۱۰۰، میانگین قیمت سهم‌های معامله شده ۱۰۰ شرکت بزرگ غیرمالی و برتر بورس نزدک است. البته این شرکت‌ها ۹۰ درصد وزن شاخص مرکب را نیز تشکیل می‌دهند. شاخص نزدک ۱۰۰ مالی و شاخص زیست فناوری نزدک از دیگر شاخص‌های مهم این بازار به شمار می‌روند.
مایکروسافت، اپل، آمازون، فیسبوک، آلفابت، اینتل، پپسی، سیسکو و تسلا از جمله شرکت‌های مهم پذیرفته شده در این شاخص به شمار می‌روند. هر کدام از شرکت‌ها ارزش و وزن مختلفی را در این شاخص دارند که می‌توانند در مواقع و شرایط گوناگونی بالا و یا پایین شوند که شاید در چند سال دیگر خبری از این سهم‌ها نباشد و موارد بهتری با درصد بیشتری جایگزین آن‌ها شوند.

۴- شاخص SHCOMP
SSE Composite که مخفف عبارت شاخص مرکب بورس اوراق بهادار شانگهای، ترکیبی از تمامی سهام A و B پذیرفته شده در بورس چین است. این شاخص با استفاده از یک دوره پایه ۱۰۰ تایی محاسبه شده و در پانزدهم جولای سال ۱۹۹۱ برای اولین بار منتشر شد.
شاخص مرکب معیار بسیار مناسبی برای فهم وضعیت کلی بازار بورس چین است، زیرا شاخص‌هایی مانند SSE ۵۰ و SSE ۱۸۰ صرفاً به بررسی گروه‌هایی از شرکت‌های پیشرو بازار می‌پردازند. شاخص مرکب بورس چین نسبت به سایر رقبای خود تا حدی پرنوسان و شاید بی‌ثبات است.
به طور مثال، در بازه زمانی نوامبر سال ۲۰۱۴ تا ژوئن ۲۰۱۵ این شاخص بیش از ۱۵۰ درصد رشد کرد؛ زیرا رسانه‌های دولتی همواره از بازار سهام شرکت‌های چینی صحبت کرده و عموم مردم که هیچ تجربه‌ای در سرمایه‌گذاری بورس نداشتند را به خرید سهام تشویق می‌کردند! سپس با گذشت حدود سه ماه از زمان به اوج رسیدن قیمت‌ها، شاخص‌های بازار در سراشیبی سقوط قرار گرفته و شاخص SHCOMP حدوداً ۴۰ درصد از ارزش خود را طی مدت کوتاهی از دست داد.
در این شرایط شرکت‌ها معاملات خود را متوقف کردند، اتخاذ موقعیت‌های معاملاتی فروش ممنوع اعلام شده و دولت برای حمایت از بازار وارد عمل شد.
برخی از مهم‌ترین سهام موجود در این بازار شامل:
*بانک صنعت و تجارت چین (بانک تجاری دولتی)
* شرکت بیمه عمر چین (شرکت مالی فعال در امور بیمه عمر و درمانی)
*بانک کشاورزی چین
*شرکت PetroChina بازوی اجرای شرکت ملی نفت چین
*شرکت China International Capital Corporation یک شرکت پیشرو در زمینه بانکداری سرمایه‌گذاری و مدیریت دارایی)

۵- نیکی، شاخص مهم و معروف بورس توکیو
شاخص Nikkei Stock Average، Nikkei ۲۲۵ در سراسر جهان به عنوان شاخص برتر سهام ژاپن استفاده می شود. بیش از ۷۰ سال از شروع محاسبه آن می گذرد که نشان دهنده تاریخ اقتصاد ژاپن پس از جنگ جهانی دوم است. به دلیل ماهیت برجسته این شاخص، بسیاری از محصولات مالی مرتبط با Nikkei ۲۲۵ ایجاد شده و در سراسر جهان معامله می شوند، در حالی که این شاخص به اندازه کافی به عنوان شاخص حرکت بازارهای سهام ژاپن مورد استفاده قرار گرفته است. Nikkei ۲۲۵ یک شاخص ارزشی ارزشی است که از ۲۲۵ سهم در بازار پرایم بورس توکیو تشکیل شده است.
شرکت‌های پذیرفته شده در این شاخص، در ابتدای اکتبر هر سال بر اساس بررسی سالانه تغییر می کنند. البته ممکن است در نتیجه بررسی هیچ تغییری در اجزای سازنده ایجاد نشود. انتخاب شرکت‌ها، باید بر اساس دو عامل «نقدینگی» و «تراز بخش» انجام شود. هنگامی که یک جزء به دلیل ورشکستگی و سازماندهی مجدد گروه شرکت آن و غیره از بورس خارج می شود، طبق روال جایگزینی فوق العاده، سهام از شاخص حذف و جزء جدید اضافه می‌شود.
در این شاخص، غول‌هایی مانندSony Corporation ، Canon Incorporated ، Mazda ، Panasonic inc. و شرکت تویوتا پذیرفته شده‌اند.

۶- فوتسی FTSE ؛ برترین شاخص بورس لندن
این شاخص بر مبنای ۱۰۰ شرکت بزرگ (از لحاظ ارزش بازار) حاضر در بازار بورس انگلیس ایجاد شده است. شاخص فوتسی توسط کمپانی FTSE Group که یک شرکت تابعه حاصل سرمایه‌گذاری مشترک بورس اوراق بهادار لندن و روزنامه فایننشیال تایمز است، به صورت مداوم محاسبه می‌شود و از طریق درگاه‌های اطلاع‌رسانی بورس انگلستان منتشر می‌شود.
علیرغم حضور شاخص‌های مهم دیگری در بازار سهام لندن، FTSE ۱۰۰ همچنان پرکاربردترین شاخص محاسباتی این بازار مالی است. بر اساس آمارها، ۱۰۰ شرکت پذیرفته شده در این شاخص حدود ۸۰ درصد از ارزش بورس اوراق بهادار انگلیس را به خود اختصاص می‌دهند.
برخی از مهم‌ترین شرکت‌های موجود در شاخص فوتسی ۱۰۰ عبارتند از:
* بانک سرمایه‌گذاری و خدمات مالی بارکلیز؛ ارزش بازار: ۶/۱۸ میلیارد پوند
* بانک سرمایه‌گذاری و خدمات مالی HSBC؛ ارزش بازار: ۶۳ میلیارد پوند
* شرکت خدمات مخابراتی چندملیتی ودافون؛ ارزش بازار: ۸/۲۹ میلیارد پوند
* هلدینگ مهندسی و خودروسازی رولز-رویس؛ ارزش بازار: ۳/۴ میلیارد پوند

۷- نیفتی ۵۰؛ شاخص معیار بورس هند
شاخص نیفتی ۵۰ (NIFTY ۵۰) اصلی‌ترین شاخص معاملاتی بورس هند محسوب می شود.
این شاخص، شاخص معیار بازار سهام هند است و نمایانگر میانگین وزنی ۵۰ شرکت بزرگ هندی است که در بازار بورس اوراق بهادار ملی هند فهرست شده‌اند.
این شاخص در سال ۱۹۹۶ راه‌اندازی شد و تقریبا ۶۰ درصد از کل ارزش این بازار را تشکیل می‌دهد. این شاخص توسط سرمایه‌گذاران در هند و در سراسر جهان به عنوان دماسنج اقتصادی این کشور برشمرده می‌شود.
از مهمترین این شرکت‌ها می‌توان به شرکت خودروسازی Tata Motors، هلدینگ انرژی Reliance Industries، شرکت‌های خدمات فناوری اطلاعات Infosys و Tata Consultancy Services، خدمات مالی HDFC Bank و مواد غذایی Hindustan Unilever اشاره کرد.

۸- شاخص AEX
یورونکستEuronext بزرگ‌ترین بورس اوراق بهادار در اروپا و بازار الکترونیکی بورس اوراق بهادار اروپا است که ساختمان مرکزی آن، در شهر آمستردام، هلند قرار دارد. AEX در آمستردام، BEL ۲۰ در بروکسل، PSI ۲۰ در لیسبون و CAC ۴۰ در پاریس از جمله شاخص‌های مهم این بورس به‌شمار می‌روند.
شاخص ای‌ئی‌اکس AEX index، شاخص بازار بورس یورونکست آمستردام است که تاریخچه فعالیت آن به ژانویه ۱۹۸۳ باز می‌گردد و شامل بیش از ۲۰ نماد مربوط به شرکت‌های برتر پذیرفته شده در این بازار است.
در بازار بورس آمستردام تعدادی شاخص مالی برای نشان دادن وضعیت بازار سهام ایجاد شده‌اند، که مهم‌ترین این شاخص‌ها عبارتند از AEX،AMX و AScX . همانند سایر بازارهای بزرگ که یکی از شاخص‌ها از سایرین مهم‌تر بوده و برای ارزیابی وضعیت کلی بازار درنظر گرفته می‌شود، در بورس آمستردام شاخص AEX به عنوان شاخص اصلی بازار محسوب می‌شود.
شرکت‌های موجود در این شاخص از اعتبار بالایی برخوردار بوده و شامل برندهای مطرحی چون یونیلور (شرکت چند ملیتی بریتانیای-هلندی مالک برندهای متعدد در بازار جهانی)، ING International Netherlands Group، شرکت چندملیتی خدمات بانکی و مالی، فیلیپس (شرکت چندملیتی خدمات و تجهیزات الکترونیکی) و شل (شرکت نفت و گاز بریتانیایی-هلندی) می‌شود.
این شاخص هم‌تراز سایر شاخص‌های ملیتی موجود در بازار یورونکست همچون DAX آلمان و CAC ۴۰ فرانسه است.

۹- شاخص DAX ۳۰
به دلیل موقعیت اقتصادی برتر کشور آلمان و وجود کسب‌وکارهای مختلف در این کشور، انبوهی از شرکت‌های فعال در حوزه‌های گوناگون در بورس فرانکفورت عرضه و پذیرش شده‌اند.
از مهم‎ترین این شرکت‌ها نیز می‌توان به هواپیمایی لوفت هانزا، شیمیایی و داروسازی بایر، آرایشی و بهداشتی هنکل، صنایع مورتوی باواریا یا همان برند خودرویی معروف BMW، آرایشی و بهداشتی بایرسدورف، خودروسازی فولکس واگن و پوشاک هوگو باس اشاره کرد.
شاخص‌های اصلی معاملاتی در این بازار مالی شامل TecDAX، LDAX، CDAX، VDAX، MDAX، SDAX و EuroStoxx ۵۰ می‌باشند. با این حال شاخص «Deutscher Aktieninde» که معروف به DAX یا DAX ۳۰ است، به عنوان شاخص اصلی و محبوب‌ترین آن‌ها درنظر گرفته می‌شود.
۳۰ شرکت ارزشمند بورس فرانکفورت در شاخص دکس فهرست شده و مجموعاً حدود ۸۰ درصد از کل ارزش این بازار را به خود اختصاص می‌دهند. شاخص دکس علاوه بر بازار سهام به عنوان شاخصی برای سنجش وضعیت اقتصادی آلمان در نظر گرفته می‌شود.

۱۰- شاخص S&P/ASX ۲۰۰
شاخص S&P/ASX ۲۰۰ یک شاخص بازار سهام وزن‌دار و تعدیل شده بر اساس ارزش سرمایه سهام شرکت‌های فهرست شده در بورس اوراق بهادار استرالیا است. این شاخص توسط استاندارد اند پورز Standard & Poor's حفظ و معیاری برای عملکرد سهام استرالیا در نظر گرفته می شود. این شاخص، بر اساس ۲۰۰ سهام بزرگ فهرست شده ASX است که روی هم حدود ۸۲ درصد از ارزش بازار سهام استرالیا را تشکیل می دهند.
این شاخص شامل ۲۰۰ نماد از برترین شرکت‌های حاضر در بازار بورس استرالیا است. برخی از مهم‌ترین شرکت‌های موجود در این شاخص شامل BHP Billiton شرکت استخراج معادن بریتانیایی-استرالیایی که به عنوان بزرگترین شرکت معادن و فلزات جهان شناخته می‌شود، گروه بانکداری استرالیا و نیوزلند (یکی از بزرگترین بانک‌های حاضر در قاره استرالیا)، Macquarie (شرکت خدمات مالی و بانکداری استرالیایی که به عنوان بزرگترین ارائه دهنده خدمات بانکی و سرمایه‌گذاری در استرالیا شناخته می‌شود،Fortescue Metal شرکت استخراج معادن استرالیایی که جزء برترین تولیدکنندگان سنگ آهن در جهان است و Commonwealth Bank of Australia مشهور به کام بانک که دومین بانک بزرگ استرالیا محسوب می‌شود، است.
شاخص بورس سیدنی نیز همانند سایر شاخص‌های جهانی هم‌زمان با خبر شیوع ویروس کرونا افت بیش از ۳۰ درصدی را در مدت کوتاهی تجربه کرد، که علیرغم جبران بخشی از این افت تاریخی هنوز نتوانسته به سقف قبلی خود بازگردد.

استراتژی های وارن بافت برای انتخاب سهام - قسمت 1

وارن بافت یکی از ثروتمندترین افراد دنیا است. آنچه که وارن بافت را مورد توجه قرار داده، این است که او مقـدار زیادی از ثروت خـود را از طریق سرمایه گذاری در بازار سهام به دست آورده است که همین، وجه تمایز او در بین سایر ثروتمندان دنیا می باشد. بنجامین گراهام که در دانشگاه کلمبیا استاد وارن بافت بود، تأثیر چشم گیری روی او داشـت امـا بـافـت دقیقاً از روی روش‌های گراهام کپی برداری نکرد، بلکـه او سبک و سیاق خـودش را در پیداکردن ارزش یک سهم گسترش داد. وارن بافت کتاب‌های زیادی نوشته است. امیدواریم ایـن مقاله بـرای آن دسته از خوانندگانی که با سبک سرمایه گذاری بافت آشنا هستند، حداقل یک بازگویی مفید باشد.

حرفه وارن بافت

سال ١٩٥٦ بود که بافـت کـار خـود را بـه اصـطلاح مانـند یـک شـریک سرمایه گذاری آغاز کرد. کاری که او انجام می داد رسماً به مثابه یک صندوق سرمایه گذاری مشترک نبود اما تا حد زیادی به آن شباهت داشت. او تا سال 1969 در حال اجرای این مشارکت بود و بین سالهای 1957 تا 1969 به طور میانگین با کسب بازدهی سالیانه ۲۲ درصد توانست بر شاخص داو جونز غلبه کند. بافت سرمایه خود را به شرکت برکشایر هاتـاوی متقـل کـرد. فعالیـت اصلی این شرکت در صنعت نساجی بود اما امروز تمرکز اصلی شرکت روی صنعت بیمه است. در واقع شرکت های بیمه تحت مالکیت برکشایر، سـرمايه مورد نیاز بافت را فراهم می کند.

در میان شرکت‌های خصوصی هم که برکشایر مالکیت آنهـا را برعهـده دارد، می توانیم یک فروشگاه مبلمان بزرگ، یک جـواهری، روزنامـه خبـری بوفالو و فروشگاه‌های شکلات و آبنیات را هم مشاهده کنیم. در سال 1985 برکشایر، تجارت در صنعت نساجی را متوقف کرد. سبد سهام برکشایر شامل شرکت های چند ملیتی همچون کوکاکولا، ژیلت و آمریکن اکسپرس هم بود. بافت شرکت خود را از اوماها در نبراسـکـا مـدیریت می کنـد. از نظـر او داشتن فاصله زیاد از وال استریت یک مزیت به حساب می آید، چرا که اعتقاد داشت محیط وال استریت می تواند تأثیر بدی روی یک سرمایه‌گذار داشـته باشد. به گفته بافت: « اطلاعات نهانی و یک میلیون دلار وجه نقد، شما را در طی یک سال با شکست مواجه می کند ».

فیلیپ فیشر

فیلیپ فیشر هم جزو کسانی بود که اثر گذاری زیادی روی تفکرات وارن بافت داشت. او در سال 1960 کتاب سهم‌های عادی و سودهای غیر عادی را روانه بازار کرد.

پایه و اساس فلسفه فیشر خریدن سهام شرکتهای « پیشرو » و نگه داشـتن آنها برای سالیان متمادی است. به اعتقاد او یک سهم تا زمانی که با افـزایش در ارزش ذاتی خود همراه است، برای فروش مناسب نیست. به گفتـه فيشـر " تعداد اندکی سرمایه گذاری در شـرکت هـای برجسته، بسیار بهتر از تعـداد زیادی سرمایه گذاری در شرکتهای معمولی است. " او به طور مشخص با سرمایه گذاری‌های کوتاه مدت و تنوع در سبد سهام مخالفت می کرد. بافت شهامت شرط بندی را روی چند سرمایه گذاری بزرگ، با چشم انـداز بلندمدت داشت و با نتایجی که از سرمایه گذاری‌های خود به دست آورد، به ما نشان داد که تئوری‌های مدنظر فیشر قابل اتکا و با ارزش هستند.

یک شرکت سهام موجود در داوجونز جذاب برای سرمایه‌گذاری

وارن بافت در ابتدای کار خود به شکل کاملاً دقیقی از روش‌هـای گراهـام پیروی می کرد. اما در طول زمان توانست با توسعه سبک کـاری خـود، به نتایج بسیار مناسبی از سرمایه گذاری در شرکتهای جذاب دست پیـدا کنـد. البته هنوز هم فلسفه گراهام جزو اصول بنیادی در سرمایه گذاری است. برای بافت، بسیار مهم است که بداند یک شرکت چگونه ایجـاد ثـروت می کنـد. او هرگز در شـرکت هـایی که درک درستی از آنهـا نـدارد، سرمایه گذاری نمی کنـد. به همین دلیـل اسـت کـه هـیـچ گـاه سـراغ سـهام شرکتهای موجود در عرصـه تکنولوژی و فناوری نمی رود نه به این خاطر که این شرکت‌ها را نمی شناسد، بلکه بهتر از هر کس دیگری می شناسد، اما میگوید در مورد آینده آنها و اینکه چه مشکلاتی در سر راه آنها بوجود خواهد آمد اطلاعی ندارم.

او هرگز در سهم سرمایه گذاری نمی کند بلکه هدف او شرکت است و همیشـه بـه جـای اینکه خود را فقط سهام دار بداند، از جایگاه مالک شـرکت بـه سـهم نگاه می کند.

برگرفته از کتاب " چگونه مانند بزرگترین سرمایه‌گذاران دنیا سرمایه‌گذاری کنیم؟ " - نوشته هنس نورن