طرح مالی چیست؟

طرح توجیهی مالی و اقتصادی چیست؟

سرمایه‌گذاری در زمینه‌های مختلف می‌تواند بسیار سودآور یا به شدت زیان‌ده باشد. نیاز به سرمایه‌گذاری می‌تواند منافع فرد و همچنین کلیت جامعه را تأمین کند، منافع فردی از طریق به حداکثر رساندن سود، اما منافع جامعه می‌تواند از طرق مختلف از جمله ایجاد امکان شکل گیری صنایع مکمل یا واسطه و رشد صنعت و همچنین اشتغال‌زایی، کاهش آمار بیکاری و بهبود شرایط اجتماعی از جمله کاهش بزهکاری تأمین شود، اما خطرات ناشی از ریسک‌های سرمایه‌گذاری موجب کاهش تمایل به سرمایه‌گذاری خواهد شد، متخصصان اقتصادی برای کاهش این ریسک‌ها تلاش کردند تا با امکان‌سنجی‌‌ها و ارزیابی‌های مختلف توجیه سرمایه‌گذاری را مورد آزمون قراردهند، طرح های توجیهی اقتصادی مالی، توجیه یا عدم توجیه اقتصادی و مالی یک طرح و سرمایه گذاری را مورد بررسی قرار ‌می‌دهند.

طرح های توجیهی مالی و اقتصادی شامل سه قسمت اصلی و کلی هستند که هر کدام از آن قسمت‌ها شامل بخش‌های زیرمجموعه می‌باشند: معرفی محصول، مطالعات بازار و ارزیابی مالی اقتصادی

• معرفی محصول: در این بخش محصول که می‌تواند کالا یا خدمات باشد به طور کامل و با همه جزئیات و جوانب توضیح داده می‌شود، موضوعاتی همچون کالا یا خدمت بودن محصول، نهایی یا واسطه‌ای بودن آن، صنعتی، کشاورزی یا تکنولوژیک بودن و مواردی که موجب شناخت دقیق محصول توسط خوانندگان طرح می‌شود در این بخش به تفصیل ارائه می‌شوند. بخش مطالعات بازار یکی از مهمترین سرفصل‌های طرح‌های توجیهی است، چرا که این امکان وجود دارد که نتایج مطالعات بازار مطلوب نباشد، اساساً نیازی به بخش ارزیابی مالی و اقتصادی نبوده و سرمایه‌گذار از انجام طرح منصرف شود. در مطالعات بازار میزان تقاضا با توجه مؤلفه‌های مختلف همچون جمعیت و روند آن، میزان مهاجرت، گردشگر ورودی، میزان مصرف طی سال‌های گذشته، پیش‌بینی تقاضا در سالهایی آینده و … برآورد می‌شود، میزان تقاضای صادراتی نیز با بررسی آمار صادرات طی سال‌های گذشته برآورد می‌شود.

عرضه بخش دیگری است که با مراجعه به رفرنس‌های مختلف برآورد می‌شود، این بخش شامل دو بخش تولید داخل و واردات است که در طرح توجیهی هر کدام از آنها با توجه به داده‌های موجود و در دسترس برآورد می‌شوند، با توجه به میزان عرضه موجود طی سال‌های مختلف میزان عرضه در سال‌های آتی نیز برآورد می‌شود، سپس با توجه به میزان عرضه و تقاضای برآورد شده و روند و سویه آنها میزان ظرفیت ممکن برآورد می‌شود.

یکی از قسمت‌های دیگر بخش مطالعه بازار بررسی وضعیت رقبای اصلی و متناسب با طرح مورد مطالعه است که با استفاده رفرنس‌های مختلف می‌توان وضعیت آنها در تولید، عرضه، سهم بازار و … را بررسی و نسبت به آنها شناخت پیدا کرد.

در صورتی که مطالعات بازار نشان داد وضعیت بازار دارای ظرفیت مناسب است، مرحله نهایی طرح توجیهی یعنی ارزیابی مالی اقتصادی شروع می‌شود، بخش ارزیابی بخش محاسباتی یک طرح توجیهی است، در این بخش با توجه داده‌های دریافتی از تیم فنی و مهندسی، داده‌های معماری و اطلاعات اقتصادی به دست آمده محاسبات مالی و اقتصادی انجام می‌شود، در این بخش ابتدا هزینه در بخش های مختلف همچون هزینه‌های اولیه، هزینه‌های سالیانه، درآمد سالیانه محاسبه می‌شود.

هزینه‌های اولیه شامل هزینه سرمایه ای مثل عرصه، عملیات ساختمان و محوطه سازی، تجهیزات و ماشین آلات و وسائط نقلیه و هزینه های پیش از بهره برداری می‌شود.

هزینه‌های سالیانه نیز شامل هزینه حقوق و دستمزد، مواد اولیه، انرژی مصرفی و هزینه‌های سربار می‌شود.

در مرحله بعدی ابتدا میزان تولید اسمی و عملی محصول برآورد می‌شوند سپس باتوجه به الگوهای مختلف میزان قیمت محصول محاسبه و برآورد شده و در نهایت با توجه به میزان قیمت میزان درآمد نیز محاسبه می‌شود.

در مرحله بعدی با توجه به داده‌های محاسبه شده میزان سود و زیان، دوره بازگشت سرمایه، نرخ بازدهی محاسبه می‌شوند.

دوره بازگشت سرمایه در واقع نشان دهنده مدت زمانی است که سرمایه اولیه آماده شده برای طرح طی چه مدتی بازگشت خواهد خورد و نرخ بازدهی نیز نشان دهنده نسبت سود سالیانه به سرمایه اولیه است.

در این مرحله با توجه به ظرفیت تولید عملی برآورد شده و همچنین میزان افزایش بها میزان خالص جریان مالی و انباشت جریان مالی سالیانه برآورد می‌شوند، این محاسبات برداشت دقیق‌تری از دوره بازگشت سرمایه به دست خواهد داد

در مرحله بعدی برای کاهش ریسک سود و همچنین نرخ بازدهی تا سقف‌های مختلف مورد نظر، تحلیل حساسیت می‌شود به این شکل که با تغییر در میزان درآمد و هزینه میزان سود و نرخ بازدهی بررسی می‌شوند.

در نهایت میزان ارزش خالص فعلی (NPV)، نرخ بازده داخلی (IRR) و در صورت لزوم نرخ بازده داخلی تعدیل شده یا (MIRR) نیز محاسبه می شوند که در ادامه هر کدام از آنها به طرح مالی چیست؟ صورت خلاصه توضیح داده شده‌اند:

مؤلفه اول ارزش فعلی خالص است، این پارامتر نشان می دهد میزان خالص جریان مالی که در سرفصل­های گذشته مورد بررسی قرار گرفت اگر به صورت فشرده به حال حاضر تبدیل شود مثبت یا همان سودآور خواهد بود و یا منفی یعنی زیادن­آور، بنابراین خالص ارزش فعلی یا همان NPV باید مثبت باشد و در صورتی که منفی باشد یعنی طرح دارای صرفه اقتصادی نمی­باشد.

مؤلفه دوم نرخ بازدهی داخلی است، این مؤلفه نیز همچون ارزش خالص فعلی از خالص جریان مالی سالیان مختلف به دست می­آید، نزخ بازدهی داخلی یا IRR همان نرخ بازدهی است که با توجه به طول زمان و نرخ تورم به صورت واقعی تری خود را نشان می­دهد. معیار بررسی نرخ بازدهی داخلی نرخ سود در فعالیت دیگری همچون نرخ سپرده بانکی، نرخ تورم و یا نرخ بهره بازار است، در صورتی که نتیجه IRR کمتر از نرخ سود مورد انتظار در محل دیگر باشد این طرح صرفه اقتصادی دارد و در غیر این صورت طرح دارای ارزش اقتصادی نیست.

مؤلفه سوم نرخ بازدهی تعدیل شده است: نرخ بازده داخلی تعدیل شدهد نیز همچون دو مؤلفه قبل از محل خالص جریان مالی حاصل می‌شود، این داده که به اختصار آن را MIRR گفته می‌شود همیشه لزومی برای محاسبه آن وجود ندارد، بلکه صرفا زمانی که نرخ بازده داخلی یا IRR دقیق نباشد از این مؤلفه استفاده می‌شود.

مدیریت مالی

تأمین نیازهای مالی کسب و کارها، شرکت ها، سازمان ها و بنگاه ها، از جمله مسائل بسیار مهم است و چنانچه هر کدام با مشکل مالی مواجه شوند، کل حیات آن نهاد به خطر خواهد افتاد؛ به همین دلیل، مفهومی تحت عنوان مدیریت مالی در علم اقتصاد به وجود آمده است که به معنای برنامه ریزی، سازمان دهی، هدایت و کنترل کلیه فعالیت های مالی یک شرکت مانند تأمین بودجه و استفاده از وجوه است. همچنین، به کارگیری اصول مدیریت در منابع مالی شرکت نیز توسط مدیریت مالی صورت می پذیرد.

تاریخچه مدیریت مالی

در طی قرون هجده و نوزده میلادی، مدیریت مالی شاخه ای از اقتصاد کاربردی محسوب میشد. در کشور آمریکا پس از احداث راه آهن، بازار محصولات گسترش یافت و شرکت های بزرگ آمریکایی با یکدیگر ادغام شدند. این موضوع باعث شد تا عملاً نیمی از صنایع تولیدی تنها تحت نظارت ۷۸ شرکت اصلی قرار بگیرد. بنابراین در آن زمان، مدیریت ساختار سرمایه، به مهم ترین وظیفه مدیران تبدیل شد و این ابتدای رشد فرآیندهای مالی و تحلیل آن ها بود.

در دهه 1920 میلادی صنایع بزرگی مانند صنایع شیمیایی، فولاد و خودروسازی شروع به رشد نمودند. این شرکت ها در سال های اولیه این دهه با افزایش حاشیه سود و کاهش موجودی روبرو شدند و ساختارهای مالی آن ها از توجه بیشتری برخوردار شدند. تغییر قیمت در محصولات منجر به اهمیت کنترل نقدینگی و ساختار سرمایه در صنایع و شرکت ها شد.

در سال 1929 بود که آمریکا با بحران و رکود اقتصادی غیر منتظره ای روبرو شد که موجب تجدید ساختار سرمایه و ورشکستگی گشت. نقدینگی کم شد و شرکت های بزرگ با هزینه های زیادی مواجه شدند. مدیریت سنتی، یکبار دیگر از توجه شدیدی برخوردار شد که با آغاز جنگ جهانی دوم همراه شد. در این سال ها بود که بیشترین سرمایه گذاری های صنعتی و حمایت های دولتی بر روی صنایع دفاعی تمرکز داشت و این بار نیز مدیریت مالی با چالش های خاصی همراه شد.

در دهه 1950 سیستم اقتصادی آمریکا با تحولی مثبت شروع به رشد کرد و برخی از بودجه های نقدی پیش‌بینی شده نیز، تأمین گشت. در دهه 1960 تصمیمات سرمایه گذاری در مدیریت شرکت ها با توجه خاصی روبرو بود. زیرا مدیریت جدید سبب شد تا سودآوری شرکت ها کاهش یابد و سیاست های انقباضی دولت نیز، منجر به ارزیابی مالی طرح های سرمایه ای و تخصیص بهینه منابع مالی شد.

پس از آن نیز آمریکا، شاهد تحولات فراوانی در بحث مدیریت بود. این تغییرات با هدف افزایش رقابت در سطح جهان و پیشرفت های تکنولوژی همراه بود. تغییر برخی قوانین و نوسانات نرخ ارز نیز بی تاثیر نبودند. با رشد صنایع و سازگاری آن‌ها با تکنولوژی های نوین، مدیریت نیز با ابتکاراتی همراه شد. الگوهای نوین ریاضی، علوم کامپیوتر، اقتصادسنجی و پژوهش های عملیاتی نیز کمک کردند تا این علم تکامل بیشتری یابد.

مدیریت مالی چیست و حوزه های آن کدامند؟

در واقع مدیریت مالی نوعی تحلیل است که مبتنی بر اصول علم اقتصاد بوده و هدف آن دستیابی به حداکثر دارایی های مالی و افزایش بهره وری در سرمایه گذاری است. این دانش با استفاده از داده های مالی سبب تصمیم گیری های مهمی خواهد طرح مالی چیست؟ شد. به علاوه اینکه دانشی است که به طور دائم در حال تغییر بوده و دارای چشم انداز جهانی می باشد. به طور خلاصه هدف مدیریت مالی در یک شرکت رسیدن به سودآوری بالا و افزایش ثروت سهامداران شرکت می باشد. در ادامه به معرفی حوزه های مدیریت مالی می پردازیم.

مدیریت مالی مربوط به کسب و کار

در این حوزه تمرکز بر روی فرآیندهای مالی بنگاه های کسب و کار است که ممکن است همین موضوع سبب تصمیم گیری های مالی در واحدهای متعدد تجاری آن کسب و کار شود. در اینجا، یک مدیر مالی به مسائلی مانند حفظ و نظارت بر نقدینگی شرکت، مدیریت امور مرتبط با بدهی ها و وام های بانکی و همچنین منتشر کردن اوراق قرضه یا سهام می پردازد.

مدیریت مالی در سرمایه گذاری

در این حوزه با مسائلی همچون رفتار بازارهای مالی و قیمت گذاری اوراق بهادار مواجه هستیم. وظیفه مدیر مالی در این حوزه اموری مانند ارزش گذاری سهام و ارزیابی بازدهی سبد سرمایه گذاری شرکت است.

مدیریت مالی در موسسات مالی

این حوزه بیشتر در رابطه با شرکت های مالی و بانکی است.

مهم ترین وظایف مدیر مالی چیست؟

با توجه به مطالبی که ذکر شد، یک مدیر مالی وظیفه خطیری همچون اتخاذ تصمیمات مالی در شرکت را دارد. این تصمیمات می تواند بر روی کسب و کار تأثیر فراوانی بگذارد و البته باید در راستای استراتژی های شرکت باشد. بنابراین، مدیر مالی باید تمامی اطلاعات و ارزیابی های مورد نیاز را در اختیار مدیران ارشد سازمانی بگذارد.

مدیر مالی باید بتواند یک برآورد دقیق از نیازهای سرمایه ای شرکت داشته باشد. او باید به موضوعاتی همچون هزینه های پیش بینی شده، ميزان سود، برنامه های آتی و سياست های شركت توجه كند. تنها با يک برآورد دقيق است كه ظرفيت درآمدی شركت، افزايش خواهد يافت. گام بعدی پس از برآورد سرمايه، تصميم گيری در مورد ساختار سرمايه است. مدير مالی بايد بتواند ارزش سهام در كوتاه مدت و بلندمدت را تحليل نمايد. همچنين، بايد ساختار تركيبی سرمايه شركت را معين كند.

اين ساختار به عواملی همچون سرمايه شركت و بودجه های تأمين شونده از خارج شركت، وابسته است. به علاوه، بايد برای تامين بودجه نيز با توجه به مزايا و معايب هر كدام از گزينه ها تصميم گيری كند. انتشار سهام و اوراق قرضه و گرفتن وام از بانک ها و موسسات مالی، از جمله اين گزينه ها هستند. از ديگر وظايف يک مدير مالی، اختصاص دادن وجوه به شركت های سودآور است؛ اين امر منجر به سطحی از امنيت در سرمايه گذاری می گردد كه بازگشت سرمايه نيز متناسب با اين سطح افزايش خواهد يافت.

از ديگر وظايف مدير مالی، تصميمات مرتبط با سود خالص است كه با دو روش اعلام تقسيم سود و سود ذخيره شده انجام می گيرد. در روش اول، ميزان سود سهام، پاداش و مزايای ديگر شناسايی می شوند و در روش دوم، در مورد مقداری از سود كه بايد برای توسعه برنامه های شركت اختصاص داده شود و چگونگی تخصيص آن، تصميم گيری می شود. به علاوه، مدير مالی بايد تصميماتی مرتبط با مديريت و كنترل جريان نقدينگی شركت داشته باشد. همچنين، بايد بر امور مالی شركت نيز، نظارت داشته باشد. او اين كار را با استفاده از تكنيک هایی مانند تحليل نسبت، كنترل سود و هزينه، پيش بينی مالی و. انجام می دهد.

مهم ترین اهداف مدیریت مالی

با توجه به اهمیت تأمین، تخصیص و کنترل منابع مالی، اهداف مدیریت مالی را می توان شامل موارد زیر دانست:

• اطمینان کافی از تخصیص منابع مالی به صورت منظم و صحیح
• اطمینان از کسب سود کافی که با توجه به قیمت سهام، درآمد شرکت و انتظارات سهامداران تعیین می شود.
• اطمینان و نظارت کافی در استفاده بهینه از منابع مالی
• اطمینان از سرمایه گذاری ایمن که با توجه به نرخ بازگشت سرمایه حاصل می شود.
• برنامه ریزی دقیق در خصوص ترکیب ساختار سرمایه که به تعادل نسبی بین بدهی ها و سرمایه های موجود می انجامد.

پیوند مدیریت مالی با فناوری ‌های جدید

استفاده از فناوری به افزایش کارایی و بهره وری بنگاه های اقتصادی کمک می کند. مدیریت نیز از این امر مستثنی نیست و امروزه از نرم افزارهای مالی و محاسبات رایانه ای استفاده فراوانی می شود. طبق یک تعریف، فناوری مالی، هم معنای نوآوری در خدمات مالی است. متخصصین حوزه مالی و فناوری معتقدند که فناوری های رایانش ابری، داده های انبوه، شخصی سازی، سیستم های پیشرفته پردازش تراکنش، الگوهای رفتاری جدید پردازشی و سیستم های فوق همگرا به پیشرفت بیشتری در زمینه مدیریت مالی منجر خواهد شد.

جمع بندی

مدیریت مالی در حال حاضر، یک جزء بسیار مهم و جدایی ناپذیر برای همه شرکت ها و بنگاه های اقتصادی و حتی دولت ها به منظور برنامه ریزی، سازمان دهی، هدایت و کنترل کلیه فعالیت های مالی می باشد. این مفهوم از زمان های گذشته بین مردم وجود داشته است؛ اما با گذر زمان اهمیت آن بیش از پیش حس شده است. همچنین با ظهور فناوری های جدید نیز پیشرفت بیشتری در انتظار این حوزه می باشد.

تعریف صورت های مالی و هدف از تهیه آنها

شرکت های حاضر در بورس موظف اند صورت مالی فعالیت های خودشان را ارائه دهند تا کلیه ذینفعان ( سهامداران و سرمایه گذاران و . ) در خصوص وضعیت مالی و نحوه فعالیت شرکت مطلع باشند. در ادامه باختصار تعریفی از صورت های مالی و انواع آن و نیز توضیحاتی درباره هدف از تهیه این گونه صورت های مالی ارائه می شود.

صورت های مالی چیست ؟

نتیجه فعالیت یک شرکت در یک دوره زمانی خاص در گزارش هایی ارائه می شود که به آنها "صورت های مالی " گفته می شود. این گزارش ها دارای چارچوب و شکل خاصی می باشند که برای تهیه آن ها باید اصول حسابداری و استانداردهای مربوطه رعایت شود تا دقیق ترین و جامع ترین گزارشات درباره وضعیت و فعالیت شرکت ارائه گردد.

هدف از تهیه صورت های مالی یا گزارش های مالی :

انعکاس اطلاعات به صورت خلاصه و طبقه بندی شده درباره وضعیت، عملکرد و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری، به گونه ای که ذینفعان بتوانند از آن برای اتخاذ تصمیمات اقتصادی خود ( به منظور پیش بینی، مقایسه و ارزیابی مبلغ یا زمان، عدم قطعی نبودن جریان های نقدی احتمالی )، استفاده کنند.

انواع صورت های مالی :

1- ترازنامه
2- صورتحساب سود و زیان انباشته
3- صورت حساب گردش سود و زیان جامع
4- صورت گردش وجوه نقد
5- صورت مالی میان دوره ای
6- صورت سرمایه

شماره های 1 الی 4 مهمترین صورت های مالی هستند که به آنها " صورت های مالی اساسی " اطلاق می شود.

۱- ترازنامه :

ترازنامه وضعیت مالی یک واحد تجاری را در یک زمان مشخص نشان می دهد. در بخش های مختلف ترازنامه سه گروه دارایی ، بدهی و سرمایه ( عناصر ترازنامه ) مشخص می گردد. ترازنامه به زبان ساده مشخص می نماید که یک واحد تجاری چه میزان دارایی ، بدهی و سرمایه دارد.

۲- صورت سود و زیان :

صورت سود و زیان، نتیجه فعالیت یک واحد تجاری را با نمایش میزان درآمد و هزینه و سود یا زیان در یک دوره مشخص زمانی، نمایش می دهد.

۳- صورت سود و زیان جامع :

گزارشی که کلیه تغیرات افزایشی یا کاهشی ناشی از درآمدها یا هزینه ها اعم از تحقق یافته و یا تحقق نیافته را طی دوره مالی نشان دهد " صورت سود و زیان جامع " نامیده می شود.

۴- صورت جریان وجوه نقد :

صورت جریان وجوه نقد گزارشی است که تغییرات در وجه نقد یک واحد تجاری را که ناشی از فعالیت های عملیاتی، سرمایه گذاری و تامین مالی در یک دوره زمانی مشخص است، نمایش می دهد.

برخی از زمینه های تجزیه و تحلیل صورت های مالی :

بررسی نسبت های نقدینگی، ارزیابی و بررسی میزان توان مالی شرکت در بازپرداخت بدهی های کوتاه مدت و بازپرداخت تسهیلات مالی دریافتی.
بررسی استفاده بهینه از دارایی های ثابت و منابع سرمایه ای.
بررسی وضعیت ساختار سرمایه و ساختار منابع انسانی.
ارزیابی پروژه ها و طرح های در دست اجرا.
بررسی توان و قدرت واحد تجاری در جذب مشتریان جدید و حفظ مشتریان قدیم.
تجزیه تحلیل اقلام هزینه و بهای تمام شده کالای ساخته شده و فروش رفته.
بررسی نسبت های عملیات از جمله گردش کالا و تولید به طوری که بتوان فرآیند را از هنگام تامین مواد اولیه، تولید و مدت انتظار برای توزیع و فروش و نهایتا دوره نقد شوندگی آن را بررسی و تحلیل نمود.

تامین مالی مستقیم و غیرمستقیم

فرض کنید شما قصد دارید یک کسب و کار جدید راه اندازی کنید یا شرکت شما برای پیشرفت و رشد خود نیاز به تزریق مجدد سرمایه دارد، از چه روش هایی معمولا برای جذب این سرمایه استفاده می کنید؟ ممکن است برای تامین مالی خود قصد دریافت وام داشته باشید یا این که برای خود شریکی پیدا کنید که قادر است سرمایه مناسبی را تامین کند. در واقع، یکی از کابردهای بازار سرمایه نیز همین موضوع تامین مالی است و بسیاری از شرکت ها و بنگاه های اقتصادی با هدف جذب نقدینگی و منابع مالی مورد نیاز خود وارد این بازار می شوند و مفاهیم سرمایه گذاری و تامین مالی بخش های جدایی ناپذیر از یکدیگر هستند.

موضوع تامین مالی بسیار گسترده و تخصصی است و به طور کلی می توان آن را به 2 دسته تامین مالی مستقیم و غیرمستقیم تقسیم کرد که در ادامه مقاله به بررسی آن ها می پردازیم.

تامین مالی چیست؟

به طور کلی هنگامی که افراد یا شرکت ها به دنبال ایجاد، جمع آوری و افزایش منابع مالی یا سرمایه ای برای هر نوع مخارج باشند، تامین مالی معنا پیدا می کند. در واقع، موضوع تامین مالی یکی از اصلی ترین مفاهیم برای جذب نقدینگی و سرمایه برای تسهیل شدن فعالیت های اقتصادی شرکت ها است و یک بنگاه اقتصادی اگر قصد ادامه فعالیت و بهبود عملکرد خود را داشته باشد، باید با استفاده از این مکانیسم، منابع مالی و سرمایه جدید را به چرخه تولید یا خدمات خود وارد کند تا سود بیشتری نصیب سهامداران و شرکت شود.

هدف از تأمین مالی در شرکت های بورسی

شرکت های فعال در بازار سرمایه با اهداف گوناگونی نیاز به تامین مالی دارند. برخی از اهداف آن ها عبارت اند از:

• راه اندازی یک خط تولید جدید
• اصلاح ساختار مالی
• استفاده از معافیت های قانونی
• پرداخت بدهی ها
• و.

طبیعی است هنگامی که یک شرکت قصد تامین مالی دارد، هدف این تامین مالی بررسی شود؛ اما به طور کلی ورود یک سرمایه جدید به شرکت می تواند محرک خوبی برای رشد آن باشد.

روش های تأمین مالی

مکانیسم تامین مالی به یک روش خاص محدود نمی شود و به طور کلی می توان آن را به 2 دسته تامین مالی مستقیم و غیرمستقیم تقسیم کرد. لازم به ذکر است که مفاهیم تامین مالی مستقیم و غیرمستقیم هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و فقط در نوع اجرا و سازوکارها می توان آن ها را از یکدیگر تفکیک کرد.

تأمین مالی مستقیم

هنگامی که یک بنگاه اقتصادی قصد تامین مالی از منابع درون شرکت را داشته باشد، به آن تامین مالی مستقیم گفته می شود. بسیاری از افراد نیز این نوع تامین مالی را با نام تامین مالی از منابع درون شرکت می شناسند. این نوع تامین مالی به دلیل ارزان بودن، سهل الوصول بودن و ریسک پایین تر همواره اولویت شرکت های بورسی بوده است و به طور کلی تامین مالی مستقیم را می توان به 3 دسته تقسیم کرد:

• منابع مالی حاصل از فعالیت شرکت
• منابع مالی حاصل از فروش دارایی های ثابت
• سود انباشته

منابع مالی حاصل از فعالیت شرکت

شرکت هایی که به خاطر فعالیت های خود سود مناسبی کسب کرده باشند می توانند همین درآمدها را منبعی برای تامین مالی خود در نظر بگیرند و هنگامی که شرکت به آن درآمدها نیاز داشت، از آن استفاده کنند.

منابع مالی حاصل از فروش دارایی های ثابت

به آن بخش از دارایی های شرکت که ماهیت فیزیکی و قابل لمس دارد، دارایی ثابت گفته می شود. دارایی ثابت انواع گوناگونی دارد که از جمله آن ها می توان به زمین و املاک اشاره کرد. هنگامی که شرکت ها نیاز به افزایش سرمایه داشته باشند یکی از گزینه های روی میز، فروش دارایی های ثابت شرکت است. اما گاهی نیاز به تامین مالی بیش از فروش دارایی های ثابت است.

به عنوان مثال، یک شرکت خودروساز برای راه اندازی خط تولید جدید خود، نیاز به منابع مالی دارد و در صورت های مالی این شرکت، تعدادی ساختمان بدون استفاده وجود دارد؛ بنابراین مدیران این شرکت خودروساز، با فروش این ساختمان ها، منابع لازم برای راه اندازی خط تولید جدید را تامین می کنند و با افزایش ظرفیت تولید در میان مدت می توانند سودآوری و بازدهی بهتری را نسبت به ساختمان ها خلق کنند.

سود انباشته

در میان انواع روش های تامین مالی مستقیم و غیرمستقیم، سود انباشته یکی از آشناترین روش ها برای فعالان بازار سرمایه است؛ در واقع، شرکت هایی که دائما سودسازی می کنند همواره بخشی از سود خود را تحت عنوان سود انباشته ذخیره می کنند. گاهی اوقات بعد از چند سال، سود انباشته شرکت به قدری زیاد می شود که می تواند برای راه اندازی یک خط تولید جدید به کار گرفته شود. هنگامیکه شرکت ها قصد تامین مالی از این محل داشته باشند باید پیشنهاد افزایش سرمایه دهند و در یک مجمع فوق العاده با حضور سهامداران شرکت این افزایش سرمایه و هدف از انجام آن را اعلام کنند.

شرکت های زیان ده در بورس و فرابورس از این روش تامین مالی نمی توانند استفاده کنند؛ چراکه عملا سود انباشته ای در اختیار ندارند که بتوانند از آن استفاده کنند.

نکته: توجه داشته باشید که افزایش سرمایه انواع مختلفی دارد و محدود به افزایش سرمایه از طریق سود انباشته نمی شود و از جمله آن ها می توان به مواردی همچون آورده نقدی و مطالبات حال شده، تجدید ارزیابی دارایی های شرکت، از محل صرف سهام یا سلب حق تقدم و. اشاره کرد.

تأمین مالی غیرمستقیم

تفاوت تامین مالی مستقیم و غیرمستقیم به اینصورت است که گاهی اوقات برای تامین مالی، منابع درونی شرکت کافی نیست و یا اینکه اهداف شرکت بسیار بزرگ است و برای اجرایی کردن آن ها نیاز به سرمایه عظیمی دارد. در این شرایط ممکن است در کنار تامین مالی مستقیم، همزمان از تامین مالی غیر مستقیم نیز استفاده شود. تامین مالی غیر مستقیم نیز انواع مختلفی دارد و به طور کلی می توان آن را به موارد زیر تقسیم کرد:

• دریافت وام و تسهیلات
• صدور سهام عادی (پذیره نویسی اولیه و افزایش سرمایه)
• اوراق مشارکت
• اوراق بدهی
• و.

دریافت وام و تسهیلات

تامین مالی به کمک دریافت وام برای بسیاری از شرکت ها می تواند گزینه جذابی باشد؛ چرا که شرکت ها با ارائه طرح و اهداف خود می توانند وام و تسهیلات بسیار مناسبی را دریافت کنند. البته توجه داشته باشید که بازپرداخت وام و تسهیلات، همراه با سود است و شرکت هایی که مشکلات ساختاری دارند، استفاده طرح مالی چیست؟ از وام برای آن ها فقط می تواند برای کوتاه مدت موثر باشد و در بلندمدت باعث می شود که سود مرکب شامل این تسهیلات شود و در صورت های مالی، زیان های زیادی شناسایی شود.

صدور سهام عادی (پذیره نویسی اولیه و افزایش سرمایه)

یکی از نخستین دلایلی که شرکت ها سهام خود را در بورس عرضه می کنند، تامین مالی است. با ورود شرکت ها به بورس، سرمایه قابل توجهی به شرکت ها تزریق شده و موجب رشد آن ها می شود. گاهی نیز این شرکت ها می توانند با پیشنهاد افزایش سرمایه از محل آورده نقدی بخشی از نیاز مالی خود را از محل صدور حق تقدم سهام به سهامداران دریافت کنند.

اوراق بدهی

اوراق بدهی یا اوراق قرضه نیز یکی از روش های تامین مالی در دنیا است؛ این اوراق، برگه و یا قولنامه هایی هستند که براساس آن ها ناشر (فرد یا نهادی که این اوراق را منتشر می کند)، متعهد می‌شود مبالغ معینی‌ (بهره و سود سالانه) را در فواصل زمانی که در قرارداد مشخص شده است، به دارنده اوراق قرضه پرداخت کند و همچنین در زمان سررسید اوراق قرضه (زمان سررسید اوراق قرضه در آغاز قرارداد تعیین شده است)، اصل مبلغ را به شخص دارنده اوراق قرضه بازپرداخت کند.

اوراق مشارکت

در بین روش های تامین مالی مستقیم و غیرمستقیم، اوراق مشارکت یکی از معروف ترین آن ها است. مکانیسم اجرایی اوراق مشارکت به این شکل است که طی آن، شما با بستن یک قرارداد به تأمین مالی یک موسسه یا شرکت می پردازید و بین شما با موسسه و شرکت قراردادی تنظیم می‌شود و در عوض در مقابل پولی که به موسسه یا شرکت پرداخت می نمایید، مقداری سود ثابت به شما پرداخت می شود. معمولا بازپرداخت اوراق مشارکت به صورت ماهانه، سه ماهه و یا شش ماه می باشد. در جهت بازپرداخت سود نیز، از طرف شرکتی که اوراق را منتشر کرده، یک تضمین بازپرداخت داده می شود.

معیار ها برای انتخاب روش تامین مالی

حال باید توجه کرد که شرکت ها با چه معیارهایی تصمیم می گیرند که یکی از روش های تأمین مالی مستقیم و غیرمستقیم را انتخاب کنند. این معیار ها کمک می کنند تا بهترین روش تامین مالی را انتخاب و از آن جهت رشد شرکت استفاده کنند. این معیارها عبارت اند از:

• هزینه تامین مالی
• ریسک کسب و کار
• حد بهینه استفاده از هر روش
• در دسترس بودن
• دوره بازگشت سرمایه

نکته: هرکدام از روش های تامین مالی مستقیم و غیرمستقیم، مزیت های خاص خود را دارد و با توجه به شرایطی که شرکت ها در آن قرار دارند، بایستی تامین مالی مستقیم و غیرمستقیم مورد پردازش قرار بگیرد تا بتواند بازدهی خوبی برای آن ها داشته باشد.

جمع بندی

شرکت ها و بنگاه های اقتصادی با هدف راه اندازی یک خط تولید جدید، اصلاح ساختار مالی، استفاده از معافیت های قانونی، پرداخت بدهی ها و. اقدام به تامین مالی می کنند و به طور کلی این مکانیسم را می توان به 2 دسته تامین مالی مستقیم و غیرمستقیم تقسیم کرد و یکی از اهداف به وجود آمدن بازار سرمایه و پذیرش شرکت های مختلف در آن، همین موضوع تامین مالی مستقیم و غیرمستقیم است و تجربه ها نشان داده است که بازار سرمایه تا حدودی این هدف را محقق کرده است.

صفحه اصلی - تامین مالی جمعی

تأمین مالی جمعی یا Crowdfunding یکی از رویکردهای نوین در حوزه سرمایه‌گذاری است که هدف آن تامین منابع مالی لازم برای راه اندازی و توسعه کسب و کار از طریق جمعی از افراد مستقل است. در این روش، منابع مالی معمولا از طریق اینترنت و با مشارکت‌های محدود افراد متعدد تامین می‌شود.

مزایای مشارکت در تامین مالی جمعی

مزایای مشارکت در تامین مالی جمعی

ناشر منبع

برندگان مسابقه کارویا

«سیستم هوشمند مدیریت زنبورستان کندووان پلاس» برنده کارت طلایی قسمت هجدهم «کارویا»

«‌تولید روانکارهای صنعتی نانو» برنده کارت طلایی قسمت هجدهم «کارویا»

طرح «تولید شتابدهنده خطی پزشکی» برنده قسمت هجدهم

کارت طلایی سهم شرکت دانش بنیان توپاز ژن کاوش شد

طرح «تولید کاورزن کفش حرارتی اتوماتیک» برنده قسمت شانزدهم

طرح «تولید الکترود مسی یکپارچه حفره‌دار دریچه سرباره با قابلیت هدایت حرارتی» برنده قسمت پانزدهم

طرح «مودم‌های صنعتی شبکه موبایل» برنده قسمت چهاردهم

طرح «دستگاه آب شیرین‌کن کشاورزی و صنعتی» برنده قسمت سیزدهم

طرح « تولید داروی گیاهی خوراکی ضد جرب قرمز طیور» برنده قسمت دوازدهم

طرح «سامانه هوشمند خودرو متصل (رایکار)» برنده قسمت یازدهم

طرح «ساخت دستگاه Body Scanner مبتنی بر فناوری موج میلیمتری» برنده قسمت دهم

طرح «تولید برد هوشمند» برنده قسمت نهم مسابقه کارویا

طرح «محصول هوشمند آموزش کودک – فیجی» برنده کارت طلایی قسمت هشتم

طرح «تجهیزات هوشمند اندازه‌گیری» برنده قسمت هشتم

طرح «تولید نانو پوشش ضد آب و محافظ چوب» برنده قسمت هفتم

پخش ششمین قسمت از مسابقه تلویزیونی «کارویا»

طرح «دستگاه ضدعفونی کننده چند منظوره با پلاسمای سرد» برنده قسمت پنجم

طرح «مرکز کنترل و تجهیزات خانه هوشمند» برنده قسمت چهارم

طرح «اسپکتروفوتومتر تمام اتوماتیک مانیتوردار» برنده قسمت دوم

طرح «تولید بذر هیبرید چغندرقند، سبزی و صیفی» برنده اولین قسمت

آشنایی بیشتر با تامین مالی جمعی

آشنایی بیشتر با تامین مالی جمعی

ناشر منبع

اخبار و رسانه ها

استارت‌آپ‌های بزرگ روی تابلوی بورس می‌روند

استارت‌آپ‌های بزرگ روی تابلوی بورس می‌روند

الگوی جهانی «کارویا»/ سابقه موفقی در این نوع برنامه‌سازی نداشتیم

تشویق به تولید و حمایت از کارآفرینی در تلویزیون

تامین مالی طرح‌های دانش بنیان در قالب مسابقه تلویزیونی «کارویا» اجرایی می‌شود/ بیمه سرمایه‌گذاری‌ مردم از سوی صندوق نوآوری

داوران فصل نخست مسابقه تلویزیونی «کارویا» معرفی شدند/ مزیت‌های رقابتی دانش‌بنیان‌ها در قاب تلویزیون

بازدید رئیس صندوق نوآوری و شکوفایی از مراحل ساخت مسابقه «کارویا»

تامین سرمایه مورد نیاز شرکت‌های دانش‌بنیان و استارتاپی در مسابقه «کارویا»

فراخوان شرکت در مسابقه تلویزیونی «کارویا» تمدید شد/شرکت های فناور و استارتاپی هم می توانند در مسابقه حضور یابند

ناشر منبع

مقالات و یادداشت ها

شرکت دانش بنیان چیست و چه تفاوتی با بقیه شرکت ها د .

تفاوت های تأمین مالی جمعی و دیگر روش های سرمایه گذ .

تأمین مالی جمعی در ایران

همه چیز درباره تأمین مالی جمعی

معرفی برترین پلتفرم های تأمین مالی جمعی در دنیا

موفق ترین نمونه های تأمین مالی جمعی در دنیا

تامین مالی جمعی: ابزاری برای مشارکت شهروندان در تو .

تامین مالی جمعی؛ چرا و چگونه؟

سوالات متداول2

سوالات متداول

1.تضمین بازگشت سرمایه به چه صورت است؟

صندوق نوآوری و شکوفایی اصل پولی که توسط هر سرمایه‌گذار در هر طرح مورد حمایت سرمایه‌گذاری شده باشد را تضمین کرده است. یعنی اگر به هر دلیلی در پایان دورۀ هر طرح (با احتساب تمدیدیه‌های احتمالی)، مبلغی که به سرمایه‌گذار برگشت داده می‌شود کمتر از آوردۀ اولیه‌اش باشد، صندوق نوآوری و شکوفایی مابقی پول را به حساب سرمایه‌گذار واریز میکند. البته در مواردی که تضمین صندوق تا 100درصد اصل پول باشد این اتفاق می‌افتد و در مواردی که تضمین کمتر از 100درصد است، تا نسبت اعلامی ضمانت صورت میگیرد. به طور مثال فرض کنید شخصی 1 میلیون تومان در طرحی که صندوق 100 درصد آن را ضمانت کرده است، سرمایه‌گذاری کند و در پایان مشخص شود که طرح موفق نبوده و نه تنها سودی حاصل نشده بلکه بخشی از اصل سرمایه‌گذاری ها هم دچار خسران شده و تنها 600هزار تومان به فرد سرمایه‌گذار توسط سکوی تامین مالی جمعی برگشت داده می‌شود. در این حالت صندوق نوآوری و شکوفایی نیز 400 هزار تومان دیگر به حساب سرمایه‌گذار واریز می‌کند. برای اطمینان سرمایه‌گذاران از ضمانت صندوق نوآوری و شکوفایی برای هر طرح یک شماره اصالت صادر می‌شود که این شماره هنگام نمایش آن طرح بر روی سکو در کنار مشخصات طرح قرار گرفته و افراد با وارد کردن این شماره در سایت صندوق (به نشانی https://www.inif.ir/web/guest/esalat) مشخصات طرح، نحوه‌ی حمایت و درصد ضمانت صندوق و سایر اطلاعات مربوطه را مشاهده می‌نمایند. علاوه بر این شماره، هر طرح یک کد پاسخ سریع (QR-Code) دارد که در اطلاعات منتشر شده طرح‌ها بر روی سکوها قرار می‌گیرد و افراد با اسکن آن به طور مستقیم به صفحه‌ی استعلام اصالت بیمه طرح‌ها هدایت می‌شوند.

2.آیا سرمایه‌گذاران سهامدار کسب‌وکارها می‌شوند؟

خیر؛ صندوق نوآوری و شکوفایی صرفاً طرحهایی را مورد حمایت قرار می‌دهد که در مدل مشارکت نقدی (مبتنی بر بدهی) تعریف شده باشند. در این قالب سرمایه‌گذاران تنها به میزان آورده‌ی خود در سود و زیان صرفاً طرح کسب‌وکار شرکت متقاضی شریک شده و هیچ‌گونه شراکتی در سایر فعالیت‌های شرکت از جمله بدهی‌های شرکت نخواهند داشت و جزو سهامداران آن محسوب نمی‌شوند.

3.حداکثر چقدر می‌توانم در پروژه‌های تأمین مالی جمعی سرمایه‌گذاری کنم؟

طبق دستورالعمل تامین مالی جمعی حداکثر مقدار سرمایه‌گذاری در طرح‌های تامین‌مالی جمعی توسط اشخاص حقیقی ۵درصد از کل مبلغ مورد نیاز هر طرح است اما هیچ محدودیتی برای سرمایه‌گذاری اشخاص حقوقی (شرکت‌ها) وجود ندارد.

4.پروژه‌ها چگونه برای تأمین مالی جمعی پذیرفته می‌شوند؟

هر شخص حقوقی (شرکت) می‌تواند برای تامین مالی طرح خود (تعریف شده در چارچوب و مدت معین) به سکوهای تامین مالی جمعی دارای مجوز از شرکت فرابورس ایران مراجعه کند. لیست این سکوها در وب‌سایت شرکت فرابورس ایران قابل دسترس است. سکو پس از بررسی و اخذ مجوزهای لازم از نهاد مالی طرف قرارداد خود و کارگروه ارزیابی تامین مالی جمعی، فراخوان تامین مالی طرح را بر روی وب‌سایت خود نمایش داده و فرآیند تامین مالی برای طرح آغاز می‌شود. همچنین اگر سکو طرح را به صندوق نوآوری و شکوفایی معرفی نماید و تایید دریافت نماید، مشمول حمایت (ضمانت) صندوق نوآوری و شکوفایی به نسبت اعلامی خواهد بود.

5.آیا نظارتی وجود دارد که مبلغ پرداختی، صرف همان پروژه شود و جای دیگری خرج نشود؟

مطابق با دستورالعمل تامین مالی جمعی، متقاضی (شرکت سرمایه‌پذیر) موظف است گزارش پیشرفت فیزیکی و ریالی طرح خود را در دوره‌های مشخصی تهیه و از طریق سکو به اطلاع سرمایه‌گذاران برساند. همچنین در طرحهای مورد حمایت صندوق، سکوها نیز موظف به سرمایه‌گذاری در طرح میگردند که خود باعث می‌شود ایشان جهت حفظ منافع خود، نظارتی مضاعف بر طرح داشته باشند.

6.تفاوت سرمایه‌گذاری از طریق سکوهای تأمین مالی جمعی در این مدل با سرمایه‌گذاری در خرید سهام شرکتهای بورسی چیست؟

شرایط و ضوابط بازارها و ابزارهای مختلف بورسی برای تامین مالی کسب‌وکارهای کوچک و متوسط مناسب نیستند، از این رو ابزار تامین مالی جمعی به این کسب و کارها کمک می‌کند که با بهره‌گرفتن از سرمایه‌های خرد جامعه، سرمایه‌ی مورد نیاز خود را تأمین کنند. در تامین مالی جمعی سکوها کلیه اقداماتی مانند ارزیابی، انتشار فراخوان، جمع‌آوری وجوه، اخذ گزارشات پیشرفت و . را زیر نظر نهاد مالی و شرکت فرابورس ایران انجام می‌دهند لیکن به هرجهت سرمایه‌گذاری از این طریق اولاً دارای ریسک‌ بخصوص و نااطمینانی بوده و ثانیاً با پایان پروژه و تسویه گواهی‌های شراکت، مشارکت سرمایه‌گذاران به پایان می‌رسد؛ ثالثاً امکان معاملات ثانویه در حال حاضر وجود ندارد.

7.آیا به سود حاصل از سرمایه‌گذاری مالیات تعلق می‌گیرد؟

خیر. مطابق بخشنامه شماره 25/1400/210 سازمان امور مالیاتی کشور، گواهی شراکت معاف از مالیات است.

8.آیا امکان خرید و فروش گواهی شراکت در طرح‌ها وجود دارد؟

معاملات ثانویه در حال حاضر رسمیت نداشته لیکن با آماده‌سازی بستر مربوطه توسط شرکت فرابورس ایران امکان آن در آینده مهیا خواهد شد که البته در صورت وجود به هنگام معرفی طرح، اطلاع رسانی می‌گردد.

9.اگر سرمایه لازم برای یک طرح در مدت مقرر تأمین نشود، چه اتفاقی می‌افتد؟

فراخوان تامین مالی طرح به مدت یک ماه بر روی سکو به نمایش در می‌آيد؛ در صورتی که در زمان اتمام این بازه‌ی زمانی تامین مالی طرح موفق نباشد سکو وجوه جمع‌آوری شده را به حساب سرمایه‌گذاران (به میزان آوردۀ هر یک) واریز می‌کند.

10.آیا امکان انصراف از سرمایه‌گذاری وجود دارد؟

خیر. پس از سرمایه‌گذاری در طرح به هیچ‌عنوان امکان انصراف از سرمایه‌گذاری وجود ندارد.